عَبا بالاپوشی است بلند، گشاد و جلوباز و معمولاً بی‌آستین و گاه با آستینی کوتاه. پارچۀ عبا را از نخ پنبه، ابریشم، موی بز، پشمِ گوسفند و شتر یا ترکیبی از نخ پنبه‌ای و پشمی می‌بافند. عبا پیش و پس از اسلام، پوشش رایج عربها بوده است. در ایران پس از اسلام رواج یافت، اما امروز تنها روحانیان شیعه عبا می‌پوشند. گاه برخی مردان سالمند ایرانی نیز در خانه یا هنگام عبادت، عبا بر دوش می‌اندازند.
