فارس (سرزمین) پهنه‌ای است در جنوب غربی ایران که مرزهای تاریخی آن عموماً از شمال و شمال شرقی تا کویر مرکزی، از شرق تا کرمان، از جنوب به سواحل و جزایر خلیج فارس، از غرب به ایلام (عیلام) و از شمال غربی تا اصفهان می‌رسیده است. نام فارس (پارس) برگرفته از پارسها یکی از دو تیرۀ بزرگ آریایی است که در فلات ایران ساکن شدند. خلیج فارس (دریای پارس) نیز به‌‌سبب سکونت پارسها بر کرانه‌های آن چنین نام یافته است. در سنگ‌نوشته‌های بیستون، این سرزمین را پارسَه نامیده‌اند. حدود سیاسی فارس در دورۀ ساسانیان (652-226 م) و سپس در عصر آل‌بویه (448-320 ﻫ ق) بیشترین وسعت را داشته است. استان فارس کنونی حدود 000 122 کیلومتر وسعت دارد و 4/7 درصد از خاک ایران را دربرمی‌گیرد.
