1 بهمن مصادف است با زادروز فردوسی شاعر حماسه سرای ایرانی، سرایندۀ شاهنامه، حماسۀ ملی ایران. در سال 319 هجری شمسی فرزندی در روستای پاژ از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. این کودک کسی نبود جز ابوالقاسم حسن‌پورعلی طوسی ملقب به استاد سخن حکیم توسی ابوالقاسم فردوسی.
فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود و در روزگار ساسانیان زندگی می‌کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی عصر درخشانی را برای پرورش زبان و اندیشه فارسی آماده کردند.
در این دوره ابوالقاسم فردوسی زبان فارسی را به اوج رساند. از مهم‌ترین آثار او شاهنامه، مثنوی یوسف و زلیخا و هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی می‌باشد.
او شاهنامه را بر پایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سی‌سالگی آغاز کرد و زبان فارسی را زنده نمود.
بسی رنج دیدم در این سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
توضیحات عکس: تندیس فردوسی از جنس مرمر ساختۀ ابوالحسن صدیقی نقاش و کجسمه ساز برجستۀ ایرانی و از شاگردان کما الملک. این مجسمه در سال 1348 ه ش، در محوطۀ آرامگاه فردوسی نصب شده است.
برای اطلاعات بیشتر می توانید به جلد نوزدهم فرهنگنامۀ کودکان و نوجوانان مراجعه کنید.