اِحیا (شبِ احیا) به هر‌یک از شبهای نوزدهم، بیست‌و‌یکم و بیست‌و‌سوم ماه رمضان گفته می‌شود که شیعیان مراسم مذهبی خاصی در آن شبها برگزار می‌کنند. احیا واژه‌ای عربی و یکی از معناهای آن شب زنده‌داری کردن است. شیعیان در شبهای احیا، تا سحر بیدار می‌مانند و قرآن، نماز و دعا می‌خوانند و این مراسم را احیا گرفتن می‌نامند. از خداوند آمرزش می‌طلبند و آرزو می‌کنند که حاجتهای آنان را برآوَرَد. شیعیان عقیده دارند که به احتمال زیاد یکی از این سه شب، به‌ویژه شب بیست‌و‌سوم، شبِ قَدر است. شب قدر، یا لَیلَة القَدر، همان‌طور که در سورۀ قدر آمده، شبی است که قرآن در آن نازل شده است.
