اَردیبِهشت ( اُردیبِهشت) در دین زردشتی از اَمِشاسپَندان، یعنی فرشتگان اَهورَمَزدا، خدای بزرگ ایرانیان باستان و زردُشتیان، است. اَردیبِهشت در زبان اَوستایی، به‌معنی بهترین راستی است. زردشتیان او را فرشتۀ نگهبان آتش و در جهان معنوی، نمایندۀ پاکی و پرهیزگاری اهورمزدا می‌دانند. عقیده دارند که اردیبهشت را اهورمزدا از نیروی خِرَدِ خویش آفریده است و به‌یاری او گیاهان را می‌رویاند. آنچه اهورمزدا به‌وسیلۀ بَهمن آفریده است، به‌یاری اردیبهشت افزایش می‌دهد. اردیبهشت دشمن دیوِ خشم، از میان برندۀ بیماری، مرگ، جادو و حشره‌های زیان‌آور است. هر کس به‌یاری او برخیزد پاداش نیکو خواهد یافت.
