آهنگری تافتن آهن در کوره و چکش‌کاری آن است برای ساختن و تعمیر اشیایی مانند در، پنجره، نرده، بیل، کلنگ، تیشه و نعل اسب. آهنگرانی که اشیای کوچک، مانند قفل، کلید، زنجیر و چاقو می‌سازند چِلِنگَر نامیده می‌شوند. گروهی از آهنگران و چلنگران کارگاه دارند و گروهی دوره‌گرد هستند. آهنگران دوره‌گرد که بیشتر از کولیها هستند، معمولاً به روستاها و شهرهای کوچک می‌روند و اشیایی مانند بیل و کلنگ، قیچی، انبر و کارد می‌سازند یا چنین اشیایی را تعمیر می‌کنند. بقایای کوره‌های قدیمی ذوب آهن و همچنین اشیای آهنی که در چین، هند، ایران و آسیای صغیر پیدا شده‌اند نشان می‌دهند که پیشینۀ آهنگری حداقل به شش‌هزار سال می‌رسد. آهن را در آغاز از شهاب‌سنگها به دست می‌آوردند و برای ساختن سلاح، ابزار و اشیای تزیینی به کار می‌بردند. پس از کشف معدنهای آهن، از ذوب کردن سنگهای آهن‌دار، آهن استخراج می‌کردند.
