اَدوِیه فراورده‌هایی است گیاهی که از اندامهای خشک‌شدۀ بعضی از گیاهان به‌دست می‌آید و برای خوشبو، خوشمزه و خوش‌رنگ کردن غذاها به کار می‌رود. ادویه کاربرد دارویی نیز دارد. اندامهای بعضی از گیاهان که به‌عنوان ادویه به کار می‌روند عبارت‌اند از: ساقۀ زیرزمینی (ریزوم)، پوست ساقه، برگ، غنچه، گل، میوه و دانه. مثلاً زردچوبه و زَنجِبیل ساقۀ زیرزمینی، دارچین پوست ساقه، میخک غنچه، زَعفران کُلاله (میله‌های مادگی گل) و فلفل میوۀ گیاه است. هِل،خَردَل و جوزِبویا دانۀ گیاه هستند. گاهی برگ و سر ساقۀ گلدار بعضی از گیاهان مانند نعناع، مَرزه وآویشن را خشک می‌کنند،به‌صورت گَرد در‌می‌آورند و برای خوشبو و خوشمزه کردن غذاها به کار می‌برند. ادویه واژه‌ای عربی و جمع واژۀ دواء (دارو) است.
