اِبلیس در قرآن نام فرشته‌ای است که از فرمان خداوند سر باز زد وحضرت آدم (ع) را سَجده نکرد. به‌همین‌سبب از درگاه خداوند رانده شد و از‌آن‌پس کوشید تا کسانی را که از بندگان نیکوکار خداوند نباشند گمراه کند. حَوّا، همسر آدَم، را فریفت و حوّا آدم را به خوردن میوۀ درختی که برای آنان ممنوع شده بود وادار کرد. در بعضی از تَفسیرها آمده است که ابلیس به‌کمک یک مار توانست وارد بهشت شود. گروهی ابلیس را از جِنها دانسته‌اند. نامش در قرآن گاهی ابلیس و بیشتر شِیطان آمده است. هر موجود گمراه‌کننده را نیزشیطان نامیده‌اند و قرآن آنها را یارانِ ابلیس می‌خواند.
