غیاثُ‌اللّغات فرهنگ لغات فارسی به فارسی است که غیاث‌الدین محمد رامپوری، نویسندۀ پارسیگوی هند، در نیمۀ اول قرن سیزدهم هجری قمری تألیف کرده است. غیاث واژه‌ای عربی است به‌معنای پناه و فریادرس و نویسنده مناسب دیده است که از نام خود برای عنوان کتاب لغت استفاده کند.
