قَراقویونلو (873-777 ﻫ ق) اتحادیه‌ای از طایفه‌های تُرکَمان بودند. قلمرو آنها از حوالی دریاچۀ وان (در شرق ترکیۀ کنونی) به‌تدریج در بخشهایی از ایران و عراق عرب گسترش یافت. مرکز حکومت آنها شهر تبریز بود. آنها به حکومت جَلایریان در آذربایجان و عراق عرب خاتمه دادند. سرانجام این سلسله توسط آق‌قویونلوها از میان رفتند. قراقویونلو به‌معنی صاحب گوسفندان سیاه است.
