صورت‌ فلکی هریک از 88 ناحیۀ آسمان است که مجموعه‌ای از ستاره‌های آن ناحیه، به‌شکلی خاص به‌ نظر می‌رسند. این شکل برگرفته از تعدادی محدود از ستاره‌ها، به‌ویژه پرنورترین آنهاست. در گذشته صورتهای فلکی به‌ شکلهای گوناگون تصور و نامیده می‌شدند، مانند صورت فلکی اسد (شیر) و دب اکبر (خرس بزرگ). امروزه نیز از همان نامها استفاده می‌شود. صورتهای فلکی در تعیین موقعیت اجرام آسمانی کاربرد دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *