غَزَل از قدیمیترین قالبهای شعر فارسی است و معمولاً بین پنج تا چهارده بیت دارد. تمام بیتهای غزل بر یک وزن (هموزن) هستند و یک قافیه دارند. قافیه در دو مصرع نخست و مصرعهای دوم بیتها یکسان است. بهطورمعمول در پایان غزل، شاعر نام یا تخلص شعری خود را میآورد.
