فِرعون لقب عمومی فرمانروایان تعدادی از سلسله‌های حاکم بر مصر باستان بوده است. واژۀ فرعون از ریشۀ قبطی پِرآ به‌معنی خانۀ بزرگ است. این واژه ۷۴ بار در قرآن تکرار شده است. فرعون در مصر باستان مدیر ارشد، فرمانده ارتش، فرمانروای کل مصر و پسر رَع (خدای خورشید، مهم‌ترین خدای مصر باستان) و بنابر آیه‌های قرآن نماد تکبر،ستمگری، سلطه‌جویی و طاغوت است.
