نگاه کنید به غزالی، ابوحامد

اِحیا (شبِ احیا) به هر‌یک از شبهای نوزدهم، بیست‌و‌یکم و بیست‌و‌سوم ماه رمضان گفته می‌شود که شیعیان مراسم مذهبی خاصی در آن شبها برگزار می‌کنند. احیا واژه‌ای عربی و یکی از معناهای آن شب زنده‌داری کردن است‌. شیعیان در شبهای احیا، تا سحر بیدار می‌مانند و قرآن، نماز و دعا می‌خوانند و این مراسم را احیا گرفتن می‌نامند. از خداوند آمرزش می‌طلبند و آرزو می‌کنند که حاجتهای آنان را برآوَرَد. شیعیان عقیده دارند که به احتمال زیاد یکی از این سه شب، به‌ویژه شب بیست‌و‌سوم، شبِ قَدر است. شب قدر، یا لَیلَة القَدر، همان‌طور که در سورۀ قدر آمده، شبی است که قرآن در آن نازل شده است.‌

نگاه کنید به اکسیداسیون

احمدموسىٰ نقاش نوآور ایرانی قرن هشتم هجری قمری است. او در زمان پادشاهی ابوسعید بهادرخان (736-717 ھ ق)، نهمین ایلخان مغول، در غرب ایران می‌زیست و با حمایت او کار می‌کرد.

اَحمَدشاه هفتمین و آخرین پادشاه سلسلۀ قاجاریان بود که از سال 1288 تا 1304 ھ ش بر ایران فرمانروایی می‌کرد. دوازده‌ساله بود که به‌جای پدرش، محمدعلی‌شاه قاجار، بر تخت نشست. در سال 1293ﻫ ش، پس از رسیدن به سنِّ قانونی، تاج‌گذاری کرد و خود ادارۀ کارهای کشور را به‌دست گرفت. سالهای کودکی احمد‌شاه از سویی با انقلاب مَشروطیت ایران و از سوی دیگر با تلاش پدرش برای برانداختن مجلس شورای ملی و سرکوبی هواداران مشروطیت و آزادی‌خواهان آن روزگار هم‌زمان بود.

اَحکامِ پنج‌گانۀ شرعی پنج حکم است که هر مسلمان که به سن بلوغ شرعی ‌رسیده باشد در هر یک از کارهای خود با یکی از آنها روبه‌رو می‌شود. این پنج حکم عبارت‌اند از: وُجوب، حُرمَت، اِستِحباب، کِراهَت و اِباحه.