ابنِ اسفندیار، محمدبن حسن تاریخنگار ایرانی اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است. اثر او، تاریخ طبرستان، کهنترین کتاب موجود در تاریخ این سرزمین به زبان فارسی است.
اِبنِ اَثیر، عزالدین ابوالحسن علی (630-555 ھ ق) ادیب و تاریخنویس و محدِّث مسلمان عرب است.
نگاه کنید به نهج البلاغه
اِبنِ اَبی اُصَیبِعَه، احمد بن قاسم (668-600 ھ ق) پزشک و زندگینامهنویس مسلمان عرب است. خاندان اِبنِ اَبی اُصَیبِعَه از خاندانهای دانشمند سوریه بهشمار میرفت.
اِبلیس در قرآن نام فرشتهای است که از فرمان خداوند سر باز زد وحضرت آدم (ع) را سَجده نکرد. بههمینسبب از درگاه خداوند رانده شد و ازآنپس کوشید تا کسانی را که از بندگان نیکوکار خداوند نباشند گمراه کند. حَوّا، همسر آدَم، را فریفت و حوّا آدم را به خوردن میوۀ درختی که برای آنان ممنوع شده بود وادار کرد. در بعضی از تَفسیرها آمده است که ابلیس بهکمک یک مار توانست وارد بهشت شود. گروهی ابلیس را از جِنها دانستهاند. نامش در قرآن گاهی ابلیس و بیشتر شِیطان آمده است. هر موجود گمراهکننده را نیزشیطان نامیدهاند و قرآن آنها را یارانِ ابلیس میخواند.
اَبزار هرگونه وسیلهای است که انسان بتواند بهیاری آن کاری را انجام دهد. مثلاً ارّه ابزاری برای بریدن، سوزن ابزاری برای دوختن و قلممو ابزاری برای نقاشی کردن است. مداد و خودکار ابزارهای نوشتن و توپ و تفنگ ابزارهای جنگیدناند. اما امروزه واژۀ ابزار یا افزار بیشتر برای نامیدن چیزهایی به کار میرود که در کارهای صنعتی و فنی به انسان کمک میکنند. در صنایع و حرفههای گوناگون، صدها گونه ابزار ریز یا درشت و ساده یا پیچیده به کار میروند. چَکُش، پُتک، اَرّه، قِیچی، اَنبُردست، گازاَنبُر، آچار پیچ گوشتی، پَرگار، نَقّاله، گونیا و تَرازو از جملۀ صدها ابزاری هستند که در هر خانه، کارگاه و کارخانه به کار برده میشوند.