آئورت طولانیترین و بزرگترین سُرخرَگ بدن انسان است که خون اکسیژندار را از قلب به سراسر بدن، بهجز درون ششها، میرساند. آئورت نخست از بَطنِ چپِ قلب بهطرف بالا میرود، سپس کمی به عقب برمیگردد و بهطرف چپ خَم میشود. بهاینترتیب، کمانی تشکیل میدهد که به آن کمانِ آئورت میگویند. آئورت بعد بهطرف پایین کشیده میشود و از قسمت عقب قفسۀ سینه و شکم میگذرد. میان سرخرگ آئورت و بطن چپ قلب دریچهای است بهنام دریچۀ سینی که دارای سه لَختِ نیمهِلالی است. هر بار که قلب میتپد، این دریچه باز میشود و خونِ تَصفیهشده (اکسیژندار) با فشار وارد آئورت میشود. بعد، دریچۀ آئورت بسته میشود و نمیگذارد خون تصفیهشده به قلب بازگردد.
آئِرودینامیک (اِیرودینامیک) شاخهای است از علم مکانیک که موضوع بحث آن نیروهایی هستند که براثر حرکت هوا یا گازهای دیگر بر اجسام وارد میشوند. نیروهایی که براثر هوای متحرک بر جسم ساکن، مثلاً بادبان کشتی، و از هوای ساکن بر جسم متحرک، مثلاً هواپیما، وارد میشوند از اصلها و قانونهایی یکسان پیروی میکنند. واژۀ آئرودینامیک ترکیبی است از دو واژۀ یونانی آئِرو بهمعنی هوا و دینامیک به معنی نیرو.
کاوه از چهره های داستانهای باستانی ایران و شاهنامۀ فردوسی است. او آهنگری بود که علیه بیداد ضحاک به پا خواست.
کُر رودی دائمی است در جنوب ایران در استان فارس. این رود از کوههای شمالی استان فارس در زاگرس مرکزی سرچشمه میگیرد، از دشت هموار مرودشت میگذرد و در جنوب شرقی آن به دریاچۀ بختگان (نیریز) میریزد.
کُربَن، هانری (Henry Corbin، 1903-1978 م) متفکر، پژوهشگرِ فلسفه و ایرانشناس فرانسوی است. آثار او در شناخت حکمت باستانی ایران و پیوند آن با اندیشۀ شیعی و عرفان اسلامی اهمیت دارد.
کُپرنیک، نیکُلاس (Nicolaus Copernicus، 1543-1473م) اخترشناس و ریاضیدان لهستانی است. او با مطالعۀ آثار اخترشناسان پیش از خود نظریۀ خورشید مرکزی را ارائه داد. این نظریه تحولی بزرگ در اخترشناسی پدید آورد.