قُفل ابزاری است برای محکم‌تر بستن انواع در، کشو، صندوق و مانند آن که با کلید و یا از راه تنظیم حروف و اعداد باز و بسته می‌شود. قفل را از مواد مختلف چون آهن، فولاد، برنج، طلا و چوب و به شکلهای مختلف می‌سازند.

قیاس یکی از روشهای استدلال منطقی است که با آن از آگاهیهای کلی می‌توان به نتایج جزئی رسید. از این روش در منطق برای کشف مجهول از معلومات استفاده می‌شود و به آن استدلال قیاسی می‌گویند. گاهی از اطلاعات جزئی که از مطالعۀ اشیا و پدیده‌ها به‌دست آورده‌ایم به نتیجه‌ای کلی می‌رسیم؛ مثلاً با مطالعۀ بعضی از مدارهای سیاره‌های منظومۀ شمسی به این نتیجۀ کلی می‌رسیم که تمام سیاره‌‌های منظومۀ شمسی مدار بیضی‌شکل دارند. این نوع از استدلال، استدلال استقرایی نامیده می‌شود. گاهی نیز از اطلاعات کلی که به‌شکل قانون درآمده‌اند استفاده می‌کنیم و به نتیجه‌ای جزئی می‌رسیم. مثلاً اگر دانشمندان از راه مطالعه و مشاهده و آزمایش به این نتیجۀ کلی رسیده باشند که «همۀ مواد دارای وزن هستند»، اگر ماده‌ای جدید به‌دست آید، بدون آزمایش می‌توان حکم کرد که آن ماده هم وزن دارد. بااین‌حال نتیجۀ هر قیاسی همیشه درست نیست و قوانینی برای این نوع استدلال وجود دارد که در فن منطق به‌طور دقیق بیان شده است.

قیر مادۀ معدنی (هیدروکربنی) سیاه و چسبنده‌ای است که بیشتر از عناصر هیدروژن و کربن و به مقدار جزئی از نیتروژن، گوگرد و اکسیژن تشکیل شده است. قیر در دمای معمولی جامد است، اما بر اثر گرما نرم می‌شود. نقطۀ جوش آن 500 درجۀ سلسیوس (C°) است. قیر در برابر رطوبت بسیار نفوذناپذیر و در برابر بسیاری از املاح و اسیدها مقاوم است. این ماده در بیشتر انواع نفت خام وجود دارد و در جاده‌سازی، رنگ‌سازی و به‌عنوان عایق رطوبت به‌کار می‌رود.

قیچ درختچه‌ای است که بیشتر در منطقه‌های خشک و نیمه ‌خشک جنوب آسیای مرکزی، شمال و جنوب افریقا، هند و استرالیا یافت می‌شود. در ایران 9 گونه از این گیاه در بیشتر منطقه‌های کشور می‌روید. برخی از گونه‌های قیچ علفی و یک‌ساله است.

قیطریه، تپه‌های باستانی در شمال تهران و در شرق و جنوب شرقی پارک قیطریه قرار دارد. تپه‌های قیطریه از سال 1200 تا 800 ق م (حدود 3200 سال پیش) گورستان مردمانی بوده است که در نزدیک آن زندگی می‌کرده‌اند. باستان‌شناسان در کاوشهای خود در تپه ـ گورستان قیطریه یک دورۀ سکونت، که دارای یک لایۀ باستانی بود، کشف کردند.

قیچی ابزاری تیز است که با آن پارچه، کاغذ، مو، ورقِ فلز، سیم و اشیای دیگر را می‌بُرند و گاه شکل می‌دهند. این وسیله یک جفت تیغۀ نابرابر است که از وسط با میخ، پیچ یا پَرچ به یکدیگر وصل شده‌اند. هر کدام از تیغه‌ها سوراخی برای قرار دادن انگشت شست و دو یا چند انگشت دیگر دارد. قیچی را در اندازه‌های گوناگون و از فلزاتی مانند آهن و فولاد و یا پلاستیک فشرده و گاهی از پلاستیک و فلز می‌سازند.