طباطبایی، سید محمد (1339-1257 ﻫ ق) از روحانیان بنام دورۀ قاجاریه و از رهبران انقلاب مشروطیت است که به تأسیس مدرسه به شیوۀ نو توجه داشت. او به‌همراه سید عبدالله بهبهانی، از مبارزان جنبش مشروطیت، با استبداد مبارزه می‌کرد و خواستار تأسیس عدالت‌خانه بود.
طباطبایی، محمدحسین (1360-1281 ﻫ ش)، مشهور به علامه طباطبایی، مفسر قرآن، فقیه، پژوهشگر فلسفه و عارف ایرانی است.
طَبَس از شهرهای استان خراسان جنوبی و مرکز شهرستان طبس است. فاصلۀ این شهر تا بیرجند، مرکز استان خراسان جنوبی، حدود ۳۶۸ کیلومتر و تا تهران حدود ۹۰۲ کیلومتر است. جمعیت طبس 676 39 نفر است (سرشماری سال ۱۳۹۵ ﻫ ش).
طَبَری ( تبری) نام یکی از زبانهای ایرانی و شاخه‌ای از زبانهای ایرانی شمال غربی است که مردم طبرستان با آن سخن می‌گفتند. به زبان طبری مازنی، مازرونی و مازندرانی نیز می‌گویند. امروزه گویشهای گوناگون طبری در مازندران، بخشهایی از استانهای گلستان (در گرگان)، سمنان (در شهمیرزاد)، تهران (در رودبار قصران شمیرانات) و نیز شمال استان البرز (در شهرستانک) رواج دارد و بیشتر مردم به این زبان سخن می‌گویند. نام زبان طبری برگرفته از نام سرزمین طبرستان است.
طبری، احسان (1368-1295 ﻫ ش) پژوهشگر و نویسندۀ ایرانی است. او بیش از چهل سال از نظریه‌پردازان و رهبران فکری حزب تودۀ ایران بود.
طَبَرستان سرزمینی است کهن در ناحیۀ شمالی کوههای البرز در جنوب دریای خزر میان گرگان و گیلان. این سرزمین در دورۀ هخامنشیان (330-559 ق م) پَتْشْخوارگر و در دورۀ اشکانیان (226م-250 ق م) تپورستان نام داشت و پس از تسلط اعراب طبرستان نامیده می‌شد. محدودۀ سرزمین طبرستان تقریباً همان محدودۀ مازندران امروزی است که از اواخر دورۀ ساسانیان (652 – 226 م) مازندران نامیده می‌شد. نام طبرستان در اوایل دورۀ اسلامی در کتابهای جغرافی و تاریخ برای این سرزمین به‌کار برده شد. بنابر نوشته‌های محققان از حدود قرن هفتم هجری قمری (در دورۀ مغول) این منطقه با نام مازندران شناخته می‌شود.