عَنکَبوت نام گروهی از جانوران از شاخۀ بندپایان و راستۀ عنکبوتهاست و 113 خانواده دارد. عنکبوتها در تمام نقاط جهان به‌جز جنوبگان زندگی می‌کنند. تاکنون بیش از 700 46 گونه از این راسته شناسایی شده است که بیشترشان خشکی‌زی هستند. بدن عنکبوتها دوقسمتی است. 4 جفت پا دارند و می‌توانند تار بِتَنَند. مجموعۀ این سه ویژگی تنها در عنکبوتها دیده می‌شود. برخی از مردم عنکبوتها را به اشتباه جزو حشرات می‌دانند، درحالی‌که حشرات 3 جفت پا دارند و معمولاً دارای شاخک و بال هستند.
عَنبَر سائِل درختى است خزان‌برگ و دارای 4 گونه. در چهل سال اخیر، یک یا دو گونۀ آن به ایران وارد و کاشته شده است. عنبرسائل را بومی ناحیه‌های شرق مدیترانه از جمله ترکیۀ امروزی و یونان دانسته‌اند.
عَناب درخت یا درختچه‌ای است خزان‌برگ که در نواحی گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان پراکنده است. برخی گونه‌های عناب همیشه سبز است. تاکنون حدود 80 گونه از این گیاه شناخته شده است. در ایران 6 گونه عناب وجود دارد که در بیشتر نقاط کشور به‌ویژه در جنوب خراسان می‌روید. شناخته‌‌ترین گونۀ آن عناب معمولی است.
عَمامه واژه‌ای عربی است به‌معنی کلاهخود که در فارسی به‌جای دستارِ سر روحانیان به‌کار می‌رود. دستار پارچه‌ای دراز بوده که مردان دورِ سر می‌پیچیدند. جنس آن معمولاً از کتان، پنبه، پشم و ابریشم بوده و رنگهای گوناگون داشته است. در زبان فارسی مَندیل و سربند نیز برای این پوشش به‌کار می‌رود.
عَلیزاده، غَزاله (1327-1375 ﻫ ش) نویسندۀ ایرانی است که سه سال پس از درگذشتش، برندۀ جایزۀ بیست سال داستان‌نویسی شد.
عَلَویان طَبَرستان در سدۀ سوم هجری نخستین حکومت شیعۀ زیدی را در طبرستان پایه گذاشتند. طبرستان کمابیش برابر با مازندران کنونی بود و دامنۀ قلمرو علویان افزون بر طبرستان، دیلمان، گیلان، گرگان (گنبد کاووس کنونی) و گاه ری، قومس و زنجان را نیز دربرمی‌گرفت. بنیانگذار این خاندان، حسن بن زید بود (درگذشت 262 ﻫ ش/270 ﻫ ق) که با نام داعی‌الحق یا داعی کبیر شناخته می‌شود.