گُل

گُل اندام تولیدمثل جنسی گیاهان گلدار است. اگرچه گلها تنوع بسیار در رنگ، اندازه و شکل دارند، ساختار همۀ آنها یکسان است. بعضی از گلها بسیار ریزند، مانند گلِ عدسک‌ آبی که در آبگیرها دیده می‌شود؛ و برخی بسیار بزرگ‌اند، مانند گل رافلِزیا که در جنگلهای گرمسیری می‌روید و قطر آن 90 تا 150 سانتی‌متر است. برخی از گلها مانند نیلوفر آبی مسطح و باز، و برخی دیگر مانند گل تنباکو باریک و لوله‌ای‌شکل هستند. گلِ برخی از گیاهان مانند لاله، منفرد و تقریباً بزرگ است، و گلهای یاسِ بنفش و گل ستاره‌ای، کوچک‌اند و به‌صورت دسته‌ای می‌شکفند. گلها مصرف خوراکی، صنعتی، دارویی و زینتی دارند.

گِشنیز

گِشنیز گیاهی است علفی، یکساله، بومی نواحی مدیترانه و خاورمیانه. امروزه، این گیاه در برخی از نقاط جهان از جمله اروپا، امریکا و کشورهایی مانند هند، چین و مراکش برای استفاده از دانه و برگهایش کشت می‌شود. گشنیز در ایران یک گونه دارد که در بیشتر نقاط کاشته می‌شود. این گیاه از حدود 7000 سال پیش شناخته شده و مورد استفاده بوده است.

گُشتاسب

گُشتاسب (ویشتاسب) از چهره‌های داستانهای باستانی ایران است که در شاهنامه، شاهنامۀ ابومنصوری و منظومۀ دقیقی از او یاد شده است. او از پادشاهان کیانی و هم‌عصر زردشت، و گسترش‌دهندۀ دین او است.

گُسَل

گُسَل (گسله) شکستگیهایی در سنگهای پوستۀ زمین است که براثر نیروهای فشاری یا کِششی، در نواحی برخورد صفحات تکتونیکی (صفحات تشکیل‌دهندۀ بیرونی‌ترین لایۀ زمین)، و یا کوهزایی ایجاد می‌شود و سبب جابه‌جایی سنگهای پوستۀ زمین می‌گردد. سطح شکستگی به‌وجود‌آمده صفحۀ گسلی نام دارد. به‌وجود آمدن یا تشکیل گسلها معمولاً با زلزله (زمین‌لرزه) همراه است. مناطق گسلی، نواحی زلزله‌خیز به‌شمار می‌رود.

گَزَنه

گَزَنه گیاهی است علفی و پایا (چندساله) که در تمام نقاط جهان به‌ویژه در آسیا، شمال افریقا، امریکا و اروپا، در حاشیۀ جنگلها و مکانهای نیمه‌سایه می‌روید. این گیاه در ایران بیشتر در نقاط مرطوب و نیمه‌سایه دیده می‌شود.