اُستُوانه

اُستُوانه حجمی است که از دَوَران یک مربع یا مستطیل به دور یکی از ضلعهای آن به‌وجود می‌آید. دو دایره‌ای که در دو طرف این حجم هندسی به‌وجود می‌آید قاعده‌های استوانه نامیده می‌شود. ضلعی را که مرکز این دو دایره را به‌هم وصل می‌کند و استوانه از دَوَران مربع یا مستطیل به دور آن به وجود آمده است محور استوانه و ضلع روبه‌روی آن را موَلّد استوانه می‌نامند. دو قاعدۀ استوانه باهم مساوی و موازی هستند. در این استوانه محور بر سطح دو قاعده عمود است و ارتفاع استوانه نیز به‌شمار می‌آید. این استوانه را استوانۀ قائم می‌نامند.

استقلال

اِستِقلال آزادی عمل یک کشور است در ادارۀ کارهای خود و داشتن رابطه با کشورهای دیگر جهان. آزادی عمل کشور در ادارۀ کارهای داخلی را استقلال داخلی و آزادی عمل یک کشور در چگونگی رابطه با کشورهای دیگر را استقلال خارجی می‌نامند. کشوری که دارای این آزادیها نباشد مستقل نیست.

اِستِقراء

اِستِقراء روشی است استدلالی در منطق، ریاضیات و علوم تجربی برای رسیدن به نتیجه‌ای کلی از راه استفاده از آگاهیها و تجربه‌های جزئی. این روش استدلالی را پی بردن از جُزء به کُل نیز نامیده‌اند. بسیاری از کشفها، قاعده‌ها و قانونهای علمی از این راه پدید آمده‌اند.

اِستِعمار

اِستِعمار تسلط سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی کشوری قدرتمند است بر کشور یا سرزمینی دیگر برای بهره‌برداری از منابع طبیعی و اقتصادی و گاه استفاده از امکانات نظامی آن کشور یا سرزمین. چنین کشور قدرتمندی را استعمارگر، دست‌اندازی آن را به سرزمین دیگر سیاست استعماری و کشور استعمارشده را مُستَعمَره می‌نامند. استعمار بیشتر از راههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی صورت می‌گیرد. در نتیجه، استقلال و آزادی کشور و سرزمین مستعمره از میان می‌رود، از رشد و پیشرفت اقتصادی آن جلوگیری می‌شود و به فرهنگ و تمدن سنتی و بومی مردم آن آسیب می‌رسد. اگرچه امروزه بیشتر کشورها و سرزمینهای مستعمره استقلال یافته‌اند، اما شیوه‌های دیگری جانشین استعمار کهن شده است که آنها را استعمار نو می‌نامند.

اِستِعاره

اِستِعاره در ادبیات به کاربردن واژه‌ای است در معنایی به‌جز معنی حقیقی آن. شاعر یا نویسنده می‌کوشد به‌یاری استعاره توجه خواننده یا شنونده را به ویژگی مورد نظر خود در چیزی، کسی یا حالتی جلب کند.