عَجایب هَفتگانه ترجمۀ فارسی اصطلاحی است مربوط به دوران یونان و روم باستان. در آن دوران در یونان باستان و نیز در زمان اسکندر مقدونی در روم، هفت اثر معماری و پیکرۀ عظیم را به این نام می‌خواندند. در طول زمان فهرست عجایب هفتگانه تغییر کرده است. اهرام سه‌گانۀ مصر، باغهای معلق بابل، مجسمۀ زئوس، معبد آرتمیس، موسولئوم، مجسمۀ رودس و فانوس دریایی اسکندریه نخستین عجایب هفتگانه بوده است. این فهرست به آنتی‌پاتر، نویسندۀ یونانی قرن دوم پیش از میلاد، منسوب است. دورۀ ساخت این آثار از حدود 000 3 سال پیش از میلاد تا 476 م است. از این آثار به‌جز اهرام مصر، تنها تصویرهایی خیالی برجای مانده است.
