آگاو گیاهی است پایا (چندساله) که تاکنون بیش از 600 گونه از آن در جهان شناسایی شده است. تقریباً همۀ گونه‌های آگاو بومی امریکای شمالی و مرکزی، به‌ویژه مکزیک است. این گیاهان در مناطق خشک و گرم می‌رویند، اما امروزه در بیشتر سرزمینهای جهان پرورش داده می‌شوند.
آل در فرهنگ عامۀ ایران، موجودی است افسانه‌ای. مردم آل را بیشتر به‌شکل پیرزنی بلندبالا، لاغر اندام و پَشمالو، با دست و پایی استخوانی، چهره‌ای زشت و سرخ و گیسوانی بلند و سفید وَصف کرده‌اند و اعتقاد دارند که آل دشمن زائوها (زنان تازه زایمان کرده) و نوزادان است.
آلِ اَحمَد، جَلال (1348-1302 ﻫ ش) نویسندۀ ایرانی است. آل احمد در خانواده‌ای روحانی در تهران به دنیا آمد. پس از آنکه تحصیل در دبستان را به پایان رساند، پدرش او را به کسب و کار در بازار واداشت. پنهان از پدر، در کلاسهای شبانۀ دارالفنون تحصیل را ادامه داد. سپس، به دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران راه یافت، دورۀ دانشکده را به پایان رساند و به کار معلمی پرداخت. در سال 1328 ه ش، با سیمین دانشور، نویسندۀ ایرانی، ازدواج کرد.
آق‌قَلا (آق‌قلعه) از شهرهای استان گلستان و مرکز شهرستان آق‌قلا است. این شهر در 19 کیلومتری گرگان، مرکز این استان، و 421 کیلومتری تهران واقع است. جمعیت آق‌قلا 116 35 نفر است (سرشماری سال 1395ﻫ ش).
آق‌قویونلو ا‌تحادیه‌ای از تُرکَمَنها بودند که سلسله‌ای از امیران ترکمن بایندر ریاست آن را در دست داشتند و از سال 872 تا 908 ﻫ ق بر قسمتهایی از ایران فرمانروایی کردند. می‌گویند بر پرچم این طایفه گوسفندی سفید نقش شده بود و ازاین‌رو آنان را آق‌قویونلو (دارندۀ گوسفند سفید) می‌خواندند. امیران آق‌قویونلو، در اوج قدرت، بر سرزمینهای اَرمَنستان، آذربایجان، عِراق، فارس، آناتولی، کرمان و عِراق عَجَم فرمان می‌راندند. بنیان‌گذار سلسلۀ امیران آق‌قویونلو ابوالنصر امیرحسن بِیگ، مشهور به اوزون حسن، بود که ریاست طایفۀ آق‌قویونلو را بر عهده داشت.
آکاسیا درخت یا درختچه‌ای است بومی سرزمینهای گرم و نیمه‌گرم جهان. تاکنون نزدیک به هزار گونه از این گیاه شناخته شده است که 7 گونه از آن در جنوب ایران می‌روید. گونه‌ای از آن در خوزستان به‌سبب خوشبو بودن گلهایش مُشک نامیده می‌شود.