آسیه در روایتهای اسلامی، نام همسر فرعون مصر در زمان حضرت موسی(ع)، پیامبر بَنی‌اسرائیل، است. در کتابهای اسلامی آمده است که فرعون دستور داده بود همۀ نوزادان پسر خانواده‌های بنی‌اسرائیل را بکشند. وقتی که موسی به دنیا آمد، مادرش او را در زنبیلی قیراَندود گذاشت و در میان نِیزارهای رود نیل رها کرد. در قرآن (سورۀ قَصَص، آیۀ 9) آمده است که همسر فرعون اجازه نداد که فرعون موسی(ع) را بکشد. به اعتقاد مسلمانان، به‌خواست آسیه، که زنی پرهیزگار و نیکوکار و خداپرست بود، موسی از آب گرفته و در دربار فرعون بزرگ شد. در تورات، کتاب دینی یهودیان، آمده است که دختر فرعون موسی(ع) را از آب گرفت و بزرگ کرد.
آش خوراکی است رقیق که با بُنشَن و سبزی و گاهی همراه با گوشت و مواد آردینه می‌پزند و به آن چاشنیهای گوناگون می‌زنند. آش از کهن‌ترین غذاهای پختنی ایران بوده است و امروزه نیز یکی از غذاهای سنتی و عمومی مردم ایران است. در سفرۀ بیشتر مردم، به‌ویژه تنگ‌دستان، از غذاهای اصلی و در سفرۀ توانگران غذایی است که معمولاً پیش از غذاهای دیگر می‌خورند. عامۀ مردم می‌پندارند که برخی از آشها خاصیت معنوی و درمانی دارند و آنها را برای رسیدن به مراد و آرزوی خود به‌صورت نَذرانه می‌پزند.
آشپزی فن و هنر تهیۀ غذا از مواد خامِ خوردنی، با پختن و گاهی بدون پختن، است. این فن سبب می‌شود که موادِ خامِ خوراکی قابل هضم، اشتهاآور و لذت‌بخش شوند. همچنین امکان استفاده از فراورده‌های گوناگونی را که در طبیعت وجود دارد، برای انسان فراهم می‌کند. گذشته از این، پختن (یعنی عمل حرارت دادن) تخم انگلها و میکروبهای بیماری‌زا را، که در بعضی از مواد گوشتی یا سبزیها وجود دارد، از میان می‌برد و از امکان مبتلا شدن انسان به انواع بیماریها می‌کاهد.
آشتیان از شهرهای استان مرکزی و مرکز شهرستان آشتیان است. این شهر در 77 کیلومتری اَراک، مرکز این استان، و 239 کیلومتری تهران واقع است. جمعیت آشتیان 763 8 نفر است (سرشماری سال 1395 ﻫ ش).
آسیای آبی (آسیاب) آسیایی است که با نیروی آب می‌گردد. این آسیای آبگَرد را آب آسیا و در بعضی از شهرها و روستاهای ایران طاحون و طاحونه نیز می‌نامند که واژه‌ای است عربی.
آسیای بادی (آسباد) آسیایی است که با نیروی باد می‌گردد. این آسیای بادگَرد را بادآس و آسیاچَرخ هم نامیده‌اند.