آبِ گرم چشمه‌ای است که آب آن گرم و دارای مواد معدنی بسیار است. دمای آب این چشمه‌ها دست‌کم بیش از دمای بدن انسان است. دمای آب بعضی از چشمه‌های آب گرم ممکن است به دمای جوشیدن آب هم برسد. مواد معدنی محلول در آب ممکن است سدیم کلرید، کلسیم بی‌کربنات، منیزیم اکسید، آهن، سیلیسیم اکسید، بور، فلوئور و برخی از مواد رادیواَکتیو باشد.
آبگَرمکُن وسیله‌ای است برای گرم کردن آب که از آن بیشتر در خانه‌ها استفاده می‌کنند. آبگرمکنها بیشتر گازی یا برقی هستند. برخی از آبگرمکنها مَخزَنی به‌شکل استوانۀ ایستاده دارند که آب در آن گرم و ذخیره می‌شود. بزرگی آبگرمکنها به مقدار مصرف آب گرم بستگی دارد.
آبِل، نیلس هِنریک (1829 -1802م، Niels Henrik Abel ) ریاضیدان نروژی و از پیشگامان ریاضیات جدید است.
آبشار ریزش آب روان از جایی بسیار بلند به جایی پَست است. بیشتر در کوهستا‌نها پدید می‌آید. ریزش آب ممکن است به‌صورت قائم یا پُرشیب باشد.
آب‌شناسی علمی است که دربارۀ خواص مکانیکی و فیزیکی و شیمیایی آبهای کرۀ زمین و چگونگی توزیع و جریان آنها در سطح زمین و طبقه‌های زیر زمین و نیز در جَوّ زمین مطالعه می‌کند. دانشمندانی را که در این زمینه به مطالعه می‌پردازند آب‌شناس می‌نامند. علم آب‌شناسی دارای رشته‌های گوناگون است و با یخچال‌شناسی و اقیانوس‌شناسی رابطۀ بسیار نزدیک دارد.
آبفِشان چشمۀ آب گرمی است که از آن گاه‌به‌گاه آب داغ و بخار آب به‌شدت به خارج فَوَران می‌کند. فوران این چشمه گاهی به‌صورت ستونی بلند است. چشمه، پس از هر آبفشانی، مدتی از فوران باز می‌ایستد. این مدت ممکن است یک ساعت تا چند روز و حتی چند ماه و چند سال باشد. در بعضی از آبفشانها، مدت زمان آبفشانی و فاصلۀ میان دو آبفشانی آن‌قدر ثابت و منظم است که می‌توان زمان آغاز و پایان آبفشانی را به‌دقت پیش‌بینی کرد. ارتفاع جهش آب در بعضی از آبفشانها از چند سانتی‌متر بیشتر نیست و در برخی به 50 متر نیز می‌رسد. مدت آبفشانی نیز متفاوت است. شماری از آبفشانها فقط چند دقیقه و بعضی ساعتها آبفشانی می‌کنند.