عَلَوی، بزرگ (1375-1282 ﻫ ش) نویسندۀ ایرانی و از پیشگامان داستاننویسی نو در ایران است. بهسبب پیروی از اندیشههای کمونیستی ناچار شد بیش از چهل سال از عمر خود را در تبعید سپری کند. بیشتر داستانهایش را در ایران نوشت و در دوران تبعید بیشتر به تدریس و معرفی ادبیات ایران پرداخت.
عَلَمکوه کوهی است در شمال ایران در استان مازندران. این کوه در جنوب شرقی شهر تنکابن و جنوب غربی شهر کلاردشت قرار دارد. علمکوه در بخش مرکزی کوههای تخت سلیمان از کوههای البرز مرکزی واقع است و با ارتفاع 850 4 متر از بلندترین کوههای ایران است.
عَکاسباشى، ميرزا ابراهيمخان (1294-3521ﻫ ش) نخستين فيلمبردار ايرانى و عکاس دربار مظفرالدین شاه قاجار است.
عَقرَب (کَژدُم) نام گروهی از بندپایان از ردۀ عنکبوتیان و راستۀ عقربهاست. گرچه عقرب با منطقههای گرم و معتدل سازگارست اما در تمام دنیا بهجز جنوبگان و گروئنلند زندگی میکند. عقربها در منطقههای همسطح دریا تا ارتفاع 000 5 متر در کوهها دیده میشود. در ایران بهویژه در کاشان، دهها گونه عقرب زندگی میکند. دو گونۀ مشهور عقرب ایران، یکی عقرب زرد بیابانی خاورمیانه و دیگری عقرب بلوچی است. تاکنون، حدود 000 2 گونه عقرب شناسايى شده است. کژدم یا عقرب را در زبان فارسی درازدُم نیز مینامند.
عَقیق سنگی نیمهقیمتی است از انواع کانی کوارتز که شفاف و دارای دو یا چند رگۀ رنگین است. عقیق به رنگهای سفید تا خاکستری تیره و سیاه و نیز رنگهای زرد، انواع سرخ و سبز وجود دارد.
عَبّاس میرزا (1249-1203 ﻫ ق) پسر و ولیعهد فتحعلیشاه قاجار و فرمانده کل سپاه ایران در جنگهای ایران و روسیه است. او سپاه ایران را با اسلحههای نو مجهز کرد و دگرگونیهای بنیادی در ارتش ایران پدید آورد. در دورۀ او جوانانی از ایران برای تحصیل علوم و فنون جدید به اروپا اعزام شدند.