عماد فَقیه کرمانی شاعر و عارف ایرانی سدۀ هشتم هجری قمری و معاصر حافظ است. نامش عمادالدین علی فقیه بود و عماد نام شاعری اوست.
عِبرانیان نامی است که به فرزندان حضرت ابراهیم (ع) داده شده است. نسلهای بعدی آنان، بنی‌اسرائیل و سپس قوم یهود خوانده شدند.
عَضدُالدولۀ ديلمى (پادشاهی 372-338 ﻫ ق) دومين و بزرگ‌ترین پادشاه سلسلۀ آل‌بويه است که با لقب ابوشجاع فناخسرو نیز شناخته می‌شود.
عایشه (فوت 58 ﻫ ق) از همسران پیامبر اسلام و دختر ابوبکر، خلیفۀ اول مسلمانان است. از او حدود 200 1 حدیث از پیامبر نقل شده است. عایشه همچون دیگر همسران پیامبراُم‌المؤمنین (مادر مؤمنان) لقب گرفت.
عَیّاران گروهی سازمان‌یافته بودند با پیشینه‌ای کهن. جوانمردان و فَتیان نیز عنوانهایی است که کمابیش در همین معنی به‌کار می‌رود. واژۀ عیار به‌معنی چالاک، زبر و زرنگ و زیرک است. در متنهای تاریخی و ادبی و داستانهای عامیانه، از عیاران گاه به نامهای پهلوان، شبرو، سرهنگ، مِهتر و اِسفَهسالار نیز یاد شده است.
عَطر ماده یا مایعى است خوشبو که از یک یا چند مادۀ طبیعی یا شیمیایی ساخته می‌شود. پایۀ ساخت بیشتر عطرها عطرمایه (اسانس) است. عطرمایه‌های طبیعی در فرایند درآمیختن با الکل یا آب به عطر تبدیل می‌شوند. ماندگاری بوی عطر نیز وابسته به میزان عطرمایه‌ای است که در حلّال به کار می‌رود. عطرمایۀ گل سرخ (محمدی) ایران از بهترین انواع عطرمایه‌های طبیعی است. برای ساخت خوشبوکننده‌های هوا و مواد غذایی و بهداشتی نیز از گونه‌ای عطرمایه استفاده می‌شود که معمولاً منشأ آن برخی ماده‌های مصنوعی و شیمیایی بی‌خطر است.