گُلابی

گُلابی از درختان میوه‌، خزان‌برگ و بومی‌ جنوب اروپا و آسیاست. تاکنون در جهان حدود 20 گونه از این درخت شناسایی شده است که در سراسر نواحی معتدل جهان رشد می‌‌کند. در ایران، حدود 12 گونه درخت گلابی در جنگلهای ناحیۀ ‌البرز و زاگرس از نواحی مرطوب و نیمه‌مرطوب تا نواحی نیمه‌خشک می‌روید. گلابی معمولی رایج‌ترین گونۀ این درخت است که میوه‌اش خوراکی است. از این گونه هزاران رقم پرورش داده‌اند. گلابی پس از سیب، از مهم‌ترین میوه‌های تجاری است. این درخت یکی از قدیمی‌ترین درختهای میوه است که قرنها پیش از میلاد، شناخته و کاشته شده است.

گِزنون

گِزنون (Xenon) یا زنون عنصری است شیمیایی با نماد Xe. عدد اتمی آن 54 و جرم اتمی آن 29/131 است. این عنصر یکی از گازهای نجیب است و در گروه 18 جدول تناوبی عنصرها جای دارد. نقطۀ جوش آن 108- درجۀ سلسیوس (C°) و نقطۀ ذوب آن C°9/111- است. چگالی گاز گزنون در دمای C°0 و فشار یک اتمسفر، 88/5 گرم بر سانتی‌متر مکعب، و 5/4 برابر هواست. گزنون بی‌رنگ، بی‌بو، بی‌مزه، سنگین و بسیار کمیاب است.

گَزَنه

گَزَنه گیاهی است علفی و پایا (چندساله) که در تمام نقاط جهان به‌ویژه در آسیا، شمال افریقا، امریکا و اروپا، در حاشیۀ جنگلها و مکانهای نیمه‌سایه می‌روید. این گیاه در ایران بیشتر در نقاط مرطوب و نیمه‌سایه دیده می‌شود.

گُسَل

گُسَل (گسله) شکستگیهایی در سنگهای پوستۀ زمین است که براثر نیروهای فشاری یا کِششی، در نواحی برخورد صفحات تکتونیکی (صفحات تشکیل‌دهندۀ بیرونی‌ترین لایۀ زمین)، و یا کوهزایی ایجاد می‌شود و سبب جابه‌جایی سنگهای پوستۀ زمین می‌گردد. سطح شکستگی به‌وجود‌آمده صفحۀ گسلی نام دارد. به‌وجود آمدن یا تشکیل گسلها معمولاً با زلزله (زمین‌لرزه) همراه است. مناطق گسلی، نواحی زلزله‌خیز به‌شمار می‌رود.

گُشتاسب

گُشتاسب (ویشتاسب) از چهره‌های داستانهای باستانی ایران است که در شاهنامه، شاهنامۀ ابومنصوری و منظومۀ دقیقی از او یاد شده است. او از پادشاهان کیانی و هم‌عصر زردشت، و گسترش‌دهندۀ دین او است.