گوگرد یا سولفور (Sulfur) عنصری است شیمیایی و نافلز با نماد S در گروه 16 جدول تناوبی عنصرها. عدد اتمی گوگرد 16 و عدد جرمی آن 064/32 است. نقطۀ ذوب آن 8/112 تا 119 و نقطۀ جوش آن 6/444 درجۀ سلسیوس (C°) است. چگالی آن 96/1 تا 07/2 گرم بر سانتی‌متر مکعب در دمای C°20 است.
گوگَن، پل (Paul Gauguin، 1903-1848 م) نقاش فرانسوی و از هنرمندان برجستۀ دورۀ پُست اَمپرسیونیسم (پسا امپرسیونیسم) است.
گوگول، نیکلای واسیلیویچ (Nikolay Vasilyevich Gogol، 1852-1809 م) نویسندۀ رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و از بنیان‌گذاران ادبیات رئالیستی (واقع‌گرا) روسیه است. بیشتر آثار او طنزآمیز است. بازرس، یکی از نمایشنامه‌های مشهور او، بارها در ایران اجرا شده است.
گَوَن گیاهی است درختچه‌ای و یا علفی یکساله یا پایا (چندساله)، و بومی مناطق معتدل نیم‌کرۀ شمالی. تا کنون در جهان حدود 3000 گونه از این گیاه شناسایی شده است. در ایران بیش از 800 گونه گون وجود دارد که گونه‌های آن بخش مهمی از پوشش گیاهی کشور را تشکیل می‌دهد. این گیاه در بیشتر نقاط کشور به‌ویژه مناطق نیمه‌خشک و کوهستانی فراوان می‌روید. از برخی گونه‌های گون صمغی به‌نام کتیرا استخراج می‌کنند که کاربرد دارویی دارد.
گویا، فرانسیسکو خوزه دِ (Francisco José de Goya، 1746-1828 م) نقاش، طراح و حکاک اسپانیایی و از پیشگامان هنر مدرن است. گویا در ارائۀ تصویرهای واقعی از لحظه‌های پُرتَنِش رویدادهای تاریخی و زندگی روزمرۀ مردم بسیار توانا بود. به‌ویژه برخی از آثار نقاشی و قلمزنی او که خشونت هجوم ارتش ناپلئون بناپارت به اسپانیا (1810-1814 م) را به تصویر می‌کشد، از شهرت بسیار برخوردار است. آثار گویا بر هنرمندان مشهور قرنهای نوزدهم و بیستم میلادی، ازجمله ادوار مانه، نقاش فرانسوی، و پابلو پیکاسو، نقاش و مجسمه‌ساز اسپانیایی، تأثیر گذاشته است.
گَوَزن زرد ایرانی پستانداری است نشخوارکننده از راستۀ زوج‌سمان و خانوادۀ گوزنها. این جانور در گذشته از شمال قارۀ افریقا تا عراق، ترکیه و ایران در قارۀ آسیا پراکندگی داشت و زیستگاه اصلی آن در ایران جنگلهای متراکم زاگرس و بیشه‌های استان خوزستان بود، اما اکنون پراکندگی طبیعی آن به مناطق حفاظت‌شدۀ کرخه و دِز در استان خوزستان محدود است. گوزن زرد ایرانی را به جزیرۀ اشک در دریاچۀ ارومیه و مناطق محصور احداث‌شده در سایر نقاط ایران مانند دشت‌ناز ساری برای حفاظت و تکثیر برده‌اند.