گوسفند پستانداری است علف‌خوار و نشخوارکننده از راستۀ زوج‌سُمان و خانوادۀ گاوسانان که انسان آن را از حدود 500 10 سال پیش از میلاد اهلی کرده است، اما هنوز گونه‌های وحشی آن در طبیعت وجود دارد. گوسفند نر را قوچ و گوسفند ماده را میش می‌نامند. گوسفندان وحشی بیشتر در کوهها و دشتهای نیم‌کرۀ شمالی پراکنده‌اند. گوسفند اهلی را در دامپروریهای صنعتی و یا در روستاها به‌طور سنتی در آغل پرورش می‌دهند و آنها را برای چرا به مراتع و چراگاهها می‌برند. امروزه در جهان چند صد نژادِ گوسفند اهلی وجود دارد. در میان گوسفندان وحشی، چهار گونه به‌نامهای گوسفند اوریال، موفلون، آرگالی و شاخ گنده معروف‌ترند. در ایران دو گونه گوسفند وحشی به‌نام قوچ و میش اوریال و قوچ و میش ارمنی، که از گونه‌های خالص‌اند، و پنج گونه که دورگه‌اند، زندگی می‌کنند.
گوش اندام حس شنوایی است. گوش نقشی مهم در حفظ تعادل بدن دارد. گوش انسان شامل سه بخش گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی است.
گوشت به بافت ماهیچه‌ای و توده‌های آلی گفته می‌شود که اندامهای بیشتر جانوران را تشکیل می‌دهد و انسان از بعضی از آن جانوران برای تغذیه استفاده می‌کند. گوشت مورد استفادۀ مردم جهان بیشتر از جانورانی به‌دست می‌آید که در دامپروری صنعتی یا سنتی پرورده می‌شوند و شامل بافت ماهیچه‌های دستگاههای حرکتی و ماهیچه‌های نگاهدارندۀ اُستُخوانبَندی آنها، و نیز اندامهای داخلی مانند قلب، کبد، کلیه، معده، زبان و بعضی از غدّه‌هاست.
نگاه کنید به صدف
نگاه کنید به تیموریان
گورکَن (رودَک) پستانداری است از راستۀ گوشت‌خواران و خانوادۀ راسوها که در اروپا، آسیا و افریقا در زیستگاههای جنگلی، کوهستانی، بیشه‌زار، همچنین زمینهای کشاورزی و باغها زندگی می‌کند. دو گونه گورکن و گورکن عسل‌خوار در ایران زندگی می‌کنند.