گورخر پستانداری است علف‌خوار از راستۀ فردسُمان و خانوادۀ اسبها. تاکنون سه گونه گورخر در جهان شناسایی شده است. گورخرها در ساواناها (علفزارهای بلند استوایی با درختان پراکنده) و بوته‌زارهای باز و تُنُک در بخشهایی از افریقا پراکنده‌اند.

گورستان (قبرستان) محل خاکسپاری مردگان است. دربارۀ آغاز اختصاص محلی برای دفن عمومی مردگان اطلاعی در دست نیست. گرچه گورستانهای باستانی متعدد در سرزمینهایی با تمدنهای کهن وجود دارد، ولی از همان دوران، کم‌وبیش تاکنون، برخی از اقوام و طوایف و مذاهب، مردگان خود را می‌سوزاندند یا در گوردخمه‌ها می‌نهادند تا متلاشی شوند. کاوشهای باستان‌شناسی سابقۀ گورستان عمومی در جوامع بزرگ و کوچک ایران را به هزاران سال پیش می‌رساند. بااین‌حال دفن مردگان، مخصوصاً اشخاص بلندپایه، در گورستانهای خصوصی رایج بوده و هنوز نیز در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد. از دیدگاه دینی، عموم ادیان بزرگ ابراهیمی، بنابر آموزه‌های شرعی یا عُرفی مردگان خود را دفن می‌کردند. به‌خصوص دراین‌باره در اسلام دستورات و آداب خاص وجود دارد. اطراف یا صحن مساجد از اوایل عصر اسلامی از مهم‌ترین جایگاههای دفن مؤمنان بوده است. بعدها که مقابر امامان شیعه و فرزندان آنها، در ایران و عراق و سوریه به زیارتگاه تبدیل شد، مردم نیز برای تبرک و توسل، مردگان خود را در اطراف آنها به خاک می‌سپردند و به‌تدریج قبرستانهای کوچک و بزرگ در کنار مزار امامان و امام‌زادگان پدید آمد؛ و این خود موجب ایجاد یا گسترش شهرها و آبادانیها شد.

گوبینو، ژوزف آرتور دو (Joseph Arthur de Gobineau، 1882-1816م) نویسنده، شرق‌شناس و سیاستمدار فرانسوی است. او در دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار با مأموریت سیاسی به ایران آمد. گوبینو دربارۀ ایران کتابهای متعدد نوشت و در آثارش ایران قرن نوزدهم میلادی را به اروپاییان شناساند. گوبینو به نابرابری نژادی و برتری نژاد آریایی باور داشت.

گوتنبرگ، یوهانس (Gutenberg Johannes، 1400-1467 م) مخترع ماشین چاپ با حروف متحرک بود. او در خانواده‌ای اشرافی در شهر ماینتس آلمان به‌دنیا آمد. یوهانس مهارت ریخته‌گری فلزات را از عموی خود فرا گرفت. پدر او طلاساز بود و نقشهای تمبر را روی سکه‌های طلا حک می‌کرد. آشنایی با پیشۀ پدر، او را به فکر چاپ با حروف فلزی انداخت.

گوته، یوهان ولفگانگ فون (Johann Wolfgang Von Goethe، 1749-1832 م) شاعر، نویسنده، دانشمند، نمایشنامه‌نویس و از تأثیرگذارترین نویسندگان تاریخ ادبیات آلمان و اروپا است. دیوان غربی‌ـ‌‌‌ شرقی او که بیشتر در آن از نمادها و عناصر ادبیات شرقی و ایرانی الهام گرفته شده است، و نمایشنامۀ منظوم فاوست از آثار مشهور اوست.

گوتیک سبکی هنری در معماری، مجسمه‌سازی و نقاشی است که از نیمۀ قرن دوازدهم تا پایان قرن شانزدهم میلادی در اروپا رواج یافت و با شروع دورۀ رنسانس از رونق افتاد. بعضی از کلیساهای جامع در اروپا مهم‌ترین آثار معماری این سبک به‌شمار می‌روند. واژۀ گوتیک، که هنرمندان دورۀ رنسانس به این سبک داده‌اند، منسوب به قوم گوت (از اقوام ژرمنی اروپا) است که در قرون وسطیٰ نامی‌ تحقیرآمیز بود.