قشقایی، جهانگیرخان (1328-1243 ﻫ ق) فیلسوف، فقیه، عارف ایرانی و از استادان نامدار حوزۀ دینی اصفهان است.
قَسَم (سوگند) در حقوق ایران که از فقه اسلامی گرفته شده است، عبارت از گواه قرار دادن خداوند بر درستی گفتار مدعی یا منکر حقی است. قسم از دلایل اثبات دَعوی بین دو طرف است که یک طرف ادعای حقی دارد و طرف مقابل آن را انکار می‌کند. قسم باید با لفظ وَالّله، بِالّله، تَالّله یا به‌نام خداوند متعال همراه باشد. غیر مسلمانان معتقد به خدا هم به زبان خود به خداوند قسم می‌خورند.
قَصابی امروزه مکانی است که در آنجا گوشت را پس از پاک و قطعه‌قطعه کردن برای فروش عرضه می‌کنند. به کسی که این کار را انجام می‌دهد، قَصّاب می‌گویند. تا چندی پیش، حیوان حلال‌گوشت را در قصابیها می‌کشتند و گوشت آن را عرضه می‌کردند. این شیوه هنوز در بعضی شهرها و روستاها رواج دارد. قصابی از شغلهای سنتی محسوب می‌شود. کلمۀ قصابی در فارسی به‌صورت مصدر و به‌معنی کشتن و تکه‌تکه کردن هم به‌کار می‌رود.
قَریب، محمد (1353-1288ﻫ ش) پزشک ایرانی، بنیان‌گذار پزشکی نوین کودکان در ایران و از پدیدآورندگان مرکز طبی کودکان است.
قریب، بدرالزمان (1308-1399 ه ش) استاد دانشگاه، زبان‌شناس ایرانی و از اعضای پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود که پژوهشهای اولیۀ او دربارۀ زبان و خط سغدی، از زبانهای ایرانی میانۀ شرقی، شهرت جهانی دارد.
قَرقاوُل پرنده‌ای است از راستۀ ماکیان‌سانان و خانوادۀ قرقاولها. گرچه قرقاول بومی آسیاست، امروزه در حاشیۀ جنگلها، مزارع و بوته‌زارهای سراسر جهان، به‌خصوص نیم‌کرۀ شمالی زندگی می‌کند. تاکنون، حدود 50 گونه از این پرنده شناخته شده است که یک گونۀ آن در شمال ایران به‌صورت بومی و به تعداد فراوان زندگی می‌کند.