قیامت اصطلاحی قرآنی به‌معنای برانگیخته شدن مردگان از قبرهاست. قیامت واژه‌ای عربی به‌معنای برخاستن است؛ و در اصطلاح روزی است که به ارادۀ خداوند تمام مردگان دوباره زنده می‌شوند تا اعمالشان مورد محاسبه قرار گیرد. به‌همین‌سبب قیامت را روز حساب دانسته‌اند. واژۀ قیامت در قرآن کریم بیش از هفتاد مرتبه با واژۀ یوم تکرار شده است. از نامهای دیگر آن می‌توان به یوم‌الدین، یوم‌الجمع، یوم‌النشور، یوم‌الحساب و یوم‌الحق اشاره کرد.
قیامت هفتادوپنجمین سورۀ قرآن کریم و در جزء 29 آن واقع است. در مکه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است و 40 آیه دارد. نام این سوره از آیۀ اول آن گرفته شده است. قیامت به‌معنی ایستادن، به پا خواستن و روز رستاخیز است. نام دیگر این سوره لا اُقْسِمُ است.
قِیچَک سازی زهی آرشه‌ای است که بیشتر در سیستان و بلوچستان نواخته می‌شود و معمولاً با آواز همراه است. قیچک با نامهای سروز، سرود، غزک، غچک و غژک نیز شناخته می‌شود.
قَیِم کسی است که از طرف دادگاه و به تقاضای دادستان تعیین می‌شود تا محجورینِ (صغیر، شخص غیررشید و مجنون) فاقد وَلی یا وَصی را سرپرستی و اموال آنها را اداره کند. قاضی دادگاه محجورین را تحت قیمومیت قیم قرار می‌دهد.
قوام، احمد (1334-1252 ﻫ ش) ملقب به قوام‌السلطنه، از سیاستمداران دورۀ قاجار و پهلوی بود که پنج دوره به نخست‌وزیری ایران رسید.
قَطران تبریزی شهرت شرف الزمان ابومنصور، شاعر فارسی‌گوی قرن پنجم هجری قمری است. او از نخستین شاعرانی است که در آذربایجان به فارسی دری شعر گفته‌اند.