کهربا

کَهرُبا شیره یا صَمغ فسیل‌شدهٔ درختان است که به‌سبب رنگ و زیبایی طبیعی‌اش ارزش دارد. از کهربا به‌عنوان زینت، به شکلهای گوناگون استفاده می‌شود. اَمْبِر در زبان انگلیسی به‌معنی کهرباست که از واژۀ فارسی عَنبر (ماده‌ای خوشبو) گرفته شده است. با حرارت دادن کهربا بوی خوش ایجاد می‌شود. در چین باستان، سوزاندن کهربا در جشنهای بزرگ مرسوم بوده است.

کَهف

کَهف هجدهمین سورۀ قرآن است در جزء پانزدهم و شانزدهم. این سوره در مَکّه بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است و صد و ده آیه دارد. واژۀ کهف در آیه‌های ۹ تا ۲۶ آن آمده است و نام این سوره از آن گرفته شده که دربارۀ داستان اصحاب کهف ( یاران غار) است. کهف واژه‌ای عربی به‌معنای غار است.

کَهور

کَهور درخت، درختچه و یا بوته‌ای خاردار است که بومی منطقه‌های گرمسیری آسیا، افریقا و بخشهایی از شمال و جنوب امریکاست. کهور در ایران 4 گونه دارد که ۲ گونۀ آن، یکی با نام کهور ایرانی، بومی ایران است و در جنوب، جنوب شرق و مرکز کشور می‌روید.