کاوه از چهره های داستانهای باستانی ایران و شاهنامۀ فردوسی است. او آهنگری بود که علیه بیداد ضحاک به پا خواست.

کُر رودی دائمی است در جنوب ایران در استان فارس. این رود از کوههای شمالی استان فارس در زاگرس مرکزی سرچشمه می‌گیرد، از دشت هموار مرودشت می‌گذرد و در جنوب شرقی آن به دریاچۀ بختگان (نیریز) می‌ریزد.

کُربَن، هانری (Henry Corbin، 1903-1978 م) متفکر، پژوهشگرِ فلسفه و ایران‌شناس فرانسوی است. آثار او در شناخت حکمت باستانی ایران و پیوند آن با اندیشۀ شیعی و عرفان اسلامی اهمیت دارد.

کُپرنیک، نیکُلاس (Nicolaus Copernicus، 1543-1473م) اخترشناس و ریاضیدان لهستانی است. او با مطالعۀ آثار اخترشناسان پیش از خود نظریۀ خورشید مرکزی را ارائه داد. این نظریه تحولی بزرگ در اخترشناسی پدید آورد.

کُخ، روبرت (Robert Koch، 1910-1843 م) پزشک و میکروب‌شناس آلمانی است که عامل بسیاری از بیماریهای عفونی ازجمله عامل بیماری سِل را کشف کرد. کخ در سال 1905 م، برندۀ جایزۀ نوبل در پزشکی و فیزیولوژی شد.

کُتُب اَربعه مجموعۀ چهار کتاب مرجع است به زبان عربی در زمینۀ حدیثها و اخبارِ شیعۀ امامیه به ‌نامهای کافی، مَنْ لا‌یَحضُرُهُ الفَقیه، تَهذیبُ‌الاَحکام و اِستبصار که نوشتۀ سه تن از فقیهان نامدار شیعه کُلینی، اِبنِ‌بابِوَیه (شیخ صدوق) و شیخ طوسی است. کتب اربعه مهم‌ترین منبع احکام و عقاید شیعۀ امامیه است.