صَلیب علامت و نمادی است کهن بهشکل دو یا چند خط متقاطع و معمولاً عمود بر هم که انسان از هزاران سال پیش بهکار میبرده است. شکلهای گوناگون صلیب بهعنوان نماد دینی، صلح و دوستی، برکت، خوشبختی، باروری و طلسم در آثار معماری و هنری بیشتر تمدنها به چشم میخورد. صلیب واژهای عربی است برگرفته از واژهای آرامی که فارسی آن چلیپاست.
صَمغ شیرابهای چسبناک است که از پوست تنۀ برخی از درختان یا درختچهها ترشح میشود یا با شکاف دادن پوست تنۀ آنها بهدست میآید. این شیرابهها در مجاورت هوا خشک و سخت میشوند.
صَفىالدين اُرموى (693-613 ﻫ ق) موسيقيدان و خوشنويس ايرانى و از چهرههای درخشان موسیقی نظری است.
صفیالدین اردبیلی (735-650 ﻫ ق) عارف و صوفی ایرانی و نیای پادشاهان سلسلۀ صفویان است. او در زمان ایلخانان مغول میزیست. صفیالدین اردبیلی از بزرگان طریقت تصوف بود که گذشته از ایران در آسیای صغیر نیز نفوذ داشت. نام سلسلۀ صفویان از او گرفته شده است.
صفویان (1148-907 ﻫ ق) سلسلهای از پادشاهان ایرانی است که بنیانگذار آن اسماعیل اول صفوی با رسمی کردن مذهب تشیع، دولتی متحد و متمرکز در مقابل همسایگان خود که مذهب تسنن داشتند ایجاد کرد.
صهیونیسم جنبشی است که برای گردآوری یهودیان از سراسر جهان در یک سرزمین معین (ارض موعود) و تشکیل وطن و حکومتی برای آنها بهعنوان یک ملت بهوجود آمد. در نظریۀ صهیونیسم، سرزمین معین یا ارض موعود مکانی است که در دامنۀ کوه صهیون در بیتالمقدس در فلسطین قرار دارد و در تورات، کتاب مقدس یهودیان، به بنیاسرائیل وعده داده شده است. دولت اسرائیل (رژیم اشغالگر قدس) در سال 1948م براساس نظریه و جنبش صهیونیسم تشکیل شد. صهیونیسم اکنون به ایدئولوژی رسمی دولت اسرائیل تبدیل شده و با خشونت به گسترش سرزمین و نفوذ بیشتر در منطقه روی آورده است.