آلِ اَحمَد، جَلال (1348-1302 ﻫ ش) نویسندۀ ایرانی است. آل احمد در خانواده‌ای روحانی در تهران به دنیا آمد. پس از آنکه تحصیل در دبستان را به پایان رساند، پدرش او را به کسب و کار در بازار واداشت. پنهان از پدر، در کلاسهای شبانۀ دارالفنون تحصیل را ادامه داد. سپس، به دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران راه یافت، دورۀ دانشکده را به پایان رساند و به کار معلمی پرداخت. در سال 1328 ه ش، با سیمین دانشور، نویسندۀ ایرانی، ازدواج کرد.
آریَن‌پور، یحیی (1364-1284 ه ش) نویسنده و محقق معاصر ایرانی است. اثر مشهور او، کتاب از صبا تا نیما، دربارۀ تاریخ ادبیات معاصر ایران است.
آرش کمانگیر از چهره‌های داستانهای باستانی ایران و پهلوانی است که در زمان منوچهر، پادشاه پیشدادی، زندگی می‌کرد. او را به این سبب کمانگیر خوانده‌اند که در تیراندازی بی‌مانند بود.
آذَر بیگدِلی (1195-1134 ﻫ ق) شهرت لطفعلی بیگ، شاعر و تَذکرِه‌نویس ایرانی، است. مهم‌ترین اثر او آتشکده یا آتشکدۀ آذر است.
آخوندزاده، فتحعلی (1295-1228 ﻫ ق) نویسنده و شاعر پارسی‌گوی آذربایجانی است.
آتَشکَده یا آتَشکَدۀ آذر از کتابهای معروف فارسی دربارۀ زندگی و آثار شاعران پارسی‌گوی است. این کتاب را لطفعلی‌بیگ، شاعر و تذکره‌نویس ایرانی، در سال 1174 ﻫ ق تألیف کرده است. این کتاب را تَذکِرۀ آتشکده نیز نامیده‌اند. تذکره به کتابی گفته می‌شود که دربارۀ زندگی و آثار فرد یا افرادی از یک گروه خاص مانند شاعران، نویسندگان، دانشمندان، یا صوفیان باشد. چون لطفعلی‌بیگ در شعرهایش آذر تخلص می‌کرد و به آذر بیگدلی شهرت داشت، این کتاب آتشکدۀ آذر نامیده شده است.