کَشفُالاَسرار و عُدَّةُالاَبرار ترجمه و تفسیری است از قرآن به فارسی از رشیدالدین ابوالفضل میبدی، عارف ایرانی قرن ششم هجری. مجموعۀ این کتاب در ده جلد چاپ شده است.
کَشفالظُنون کتابی است به زبان عربی، تألیف مصطفی کاتب چَلَبی مشهور به حاجی خلیفه، نویسنده و تاریخنگار تُرک در قرن یازدهم هجری. کشفالظنون از کتابهای مهم در زمینۀ کتابشناسی است و نویسنده در آن به معرفی کتابهای فارسی، عربی و ترکی در زمینۀ علوم و فنون در فرهنگ اسلامی پرداخته است.
کَشفُ المَحجوب کتابی است در تَصَوُّف و عرفان نوشتۀ ابوالحسن علیبن عثمان هُجویری، صوفی و نویسندۀ قرن پنجم هجری. این کتاب از قدیمیترین و معتبرترین کتابها دربارۀ تصوف به زبان فارسی است.
کَسایی مَروَزی، مَجدالدین اَبوالحسن شاعر ایرانی قرن چهارم هجری است که در انواع توصیف بهویژه وصف طبیعت چیرهدست بود.
کَسرایی، سیاوش (1374 – 1305 ﻫ ش) شاعر نوپرداز ایرانی است. منظومۀ حماسی آرش کمانگیر از آثار مشهور اوست.
کَسروی، احمد (1324- 1269 ﻫ ش) تاریخنگار، پژوهشگر و اندیشمند ایرانی است که در زبانشناسی جایگاهی برجسته دارد. او دهها اثر به زبان فارسی و عربی نوشته است. تاریخ مشروطۀ ایران، زبان پاک و آذری یا زبان باستان آذربایجان از آثار مهم اوست. او از طرفداران اصلاح دینی بود.