کِلیسا در یک معنا عنوان جامعۀ مذهبی مسیحیت است که اصول اعتقادها، آداب مذهبی، تکلیف و وظایف مؤمنان مسیحی را مشخص و بیان می‌کند. در معنای دیگر کلیسا جایی است که مسیحیان برای عبادت و برگزاری مراسم در آن گِرد هم می‌آیند. کلیسا برگرفته از واژۀ یونانی اِکلسیا است که در دوران باستان ساختمانی برای گردهمایی شهروندان یونانی بوده است.
کَعبه بنایی است کهن در شهر مکه و مهم‌ترین عبادتگاه و قبلۀ مسلمانان که مَناسک حجّ در اطراف آن برگزار می‌شود. فضا و حریم کعبه را با انواع رَواقها، ستونها و بناها مسجدالحرام می‌نامند. کعبه به معنای خانه یا سازۀ چهارگوش و مکان مرتفع است. این واژه دو بار در قرآن آمده است، درسورۀ مائده (آیه‌های 95 و 97) و در سورۀ آل‌عمران (آیۀ 96) که از کعبه به‌عنوان نخستین خانه‌ای که برای مردم بنا نهاده شده، یاد شده است. بیتُ‌الله الحَرام، بیتُ‌الحَرام، بیتُ‌العَتیق و بیتُ‌المُحَرم نامهای دیگر کعبه در قرآن است.
کَهف هجدهمین سورۀ قرآن است در جزء پانزدهم و شانزدهم. این سوره در مَکّه بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است و صد و ده آیه دارد. واژۀ کهف در آیه‌های ۹ تا ۲۶ آن آمده است و نام این سوره از آن گرفته شده که دربارۀ داستان اصحاب کهف ( یاران غار) است. کهف واژه‌ای عربی به‌معنای غار است.
کوثر یکصدوهشتمین سورۀ قرآن است که در مکه بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده، سه آیه دارد، و در جزء سی‌ام قرآن است.
نگاه کنید به یهودیت
کُلَینی، ابوجعفر محمدبن یعقوب‌بن اسحاق رازی (درگذشت 329 ﻫ ق) فقیه نامدار و مُحَدِث شیعی است. لقب ثِقَةُالاسلام به‌معنای مورد اعتماد اسلام، نخستین‌بار برای کلینی به‌کار رفته است.