صِراط در لغت به‌معنی راه است. این واژه 45 بار در قرآن آمده است که 32 بار آن به‌صورت صراط‌المستقیم (راه راست) است؛ راهی روشن و هموار که استقامت در آن انسان را به خدا، سعادت ابدی و یا بهشت می‌رساند.

صِفین جنگی است که میان حضرت علی(ع) و سپاه معاویه‌ در سال 37 ﻫ ق در محلی به‌نام صفین (در شمال غربی رود فرات، ناحیه‌ای بین عراق و شام) نزدیک رَقه کنونی روی داد.

صَدقه بخشش قسمتی از مال به نیازمندان است (سورۀ توبه، آیۀ 60) که موجب تطهیر و تزکیه به‌معنای پاکی و رشد شخصیت انسان می‌گردد (سورۀ توبه، آیۀ 103) و از سوی خداوند آمرزشی بزرگ برای آنها آماده است (سورۀ احزاب، آیۀ 35).

صَف شصت‌و‌یکمین سورۀ قرآن کریم است. در مدینه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد و چهارده آیه دارد. صف به‌معنای رده و ردیفِ مستقیم و منظم است. نام این سوره از آیۀ چهارم آن گرفته شده است. در این آیه از کسانی یاد می‌شود که خداوند دوستدار آنهاست. رزمندگانی که در یک صف نفوذناپذیر همچون بنایی محکم و استوار در راه خدا مبارزه می‌کنند. نام دیگر این سوره حواریّون به‌معنی یاران خاص و نزدیک است.