اِستِبصار کتابی است به زبان عربی، تألیف ابوجعفر محمّد بنِ حسن‌ طوسی، معروف به شیخ طوسی، از بزرگ‌ترین فقیهان شیعه. این کتاب در قرن پنجم هجری قمری تألیف شده است و یکی از کُتُبِ اَربَعه، یعنی چهار کتاب جامع در حدیثها و روایتهای شیعه، است.

اَربَعین چهلمین روز پس از عاشورا، یعنی بیستم ماه صَفَر است که شیعیان آن را اربعین حسینی نیز می‌نامند. در این روز، شیعیان برای بزرگداشت شهادت امام حسین(ع) مراسمی برپا می‌کنند. بعضی از تاریخ‌نویسان اعتقاد دارند که اربعین روزی بود که اهل بیت حسین بن علی(ع) در راه بازگشت از شام به مدینه، بار دیگر به سرزمین کربلا رسیدند.

اُرتُدُکس یکی از سه مذهب بزرگ مسیحیت (کاتولیک، ارتدکس و پروتستان) است. این مذهب در سال 1054 م، به‌دنبال اختلافهای سیاسی و اعتقادی گروهی از مسیحیان، از مذهب کاتولیک جدا شد. ارتدکس واژه‌ای است یونانی، به‌معنی درست اعتقاد.

اَذان و اِقامه در دین اسلام، جمله‌هایی ویژه است که برای فراخواندن مؤمنان به نماز با صدای بلند گفته می‌شود. اذان به معنی خبرکردن و آگاهی دادن است. کسی را که اذان می‌گوید مُؤَذِّن می‌نامند. معمولاً مؤذّن در گُلدَستۀ مَنارۀ مسجد یا از فراز بام یا در جایی بلند اذان می‌گوید. امروزه اذان را از رادیو، تلویزیون و بلندگوهای بعضی از مسجدها نیز پخش می‌کنند. جمله‌هایی که در اذان گفته می‌شود به این ترتیب است:

اِدریس از پیامبرانی است که نامش در قرآن آمده است. در سوره‌های مَریَم و انبیاء به بردباری او اشاره شده است. او را با خَنوخ یا اَخنوخ که در تورات، کتاب دینی یهودیان، آمده است یکی دانسته‌اند.

اِخلاص نام سورۀ صد‌و‌دوازدهم قرآن است که در مکه بر پیامبر(ص) نازل شد و 4 آیه دارد. کلمۀ اِخلاص در زبان عربی به‌معنی خُلوصِ نیّت، یعنی پاکی عقیده، است. چون اعتقاد به آنچه در این سوره بیان شده است نشانۀ پاکی عقیده و ایمان به خدای یگانه است، این سوره را اِخلاص نامیده‌اند. به‌این‌سبب که نخستین آیۀ این سوره از یکتایی خداوند سخن می‌گوید، این سوره را سورۀ توحید نیز خوانده‌اند.