کوه قسمتی از پوستۀ زمین است که نسبت به محیط اطراف خود ارتفاع بیشتری دارد. کوه هم در خشکیها وجود دارد و هم در کف اقیانوسها. کوهها شکلهای مختلف دارند و نحوۀ تشکیل آنها نیز متفاوت است. مرتفع‌ترین قسمت هر کوه قله نامیده می‌شود. اطراف کوهها را معمولاً دره‌ها و یا دشتها فراگرفته‌اند. کوهها با شیبهای تند یا ملایم به دشتها متصل می‌شوند و سپس به ناحیۀ هموار دشت یا به بستر رودها می‌رسند. جاری شدن آبهای حاصل از بارش در کوهستان سبب فرسایش کوهها و ایجاد دره‌ می‌شود. دره‌ها به شکلهای مختلف هستند و معمولاً به‌صورت شبکه‌ای در بین کوههای بلند گسترش دارند. بستر رودها در کم‌عمق‌ترین ناحیۀ هر شبکۀ دره‌ای ایجاد می‌شود.

کَهرُبا شیره یا صَمغ فسیل‌شدهٔ درختان است که به‌سبب رنگ و زیبایی طبیعی‌اش ارزش دارد. از کهربا به‌عنوان زینت، به شکلهای گوناگون استفاده می‌شود. اَمْبِر در زبان انگلیسی به‌معنی کهرباست که از واژۀ فارسی عَنبر (ماده‌ای خوشبو) گرفته شده است. با حرارت دادن کهربا بوی خوش ایجاد می‌شود. در چین باستان، سوزاندن کهربا در جشنهای بزرگ مرسوم بوده است.