فارسنامه کتابی است دربارۀ تاریخ و جغرافیای فارس که در قرن ششم هجری قمری نوشته شده است. نام نویسندۀ کتاب فارسنامه به‌طور دقیق مشخص نیست. اما چون نویسندۀ کتاب، پدر و نیاکان خود را اهل بلخ خوانده است، از او با نام ابن بلخی یاد شده است و کتاب به فارسنامۀ ابن بلخی مشهور شده است.
فَغانی شیرازی (بابا فغانی) شاعر ایرانی قرن نهم و دهم هجری قمری است. برخی او را از آخرین شاعران سبک عراقی و از پایه‌گذاران سبک هندی دانسته‌اند.
فَخرالدین اَسعد گرگانی (فخری گرگانی) شاعر و داستان‌سرای ایرانی قرن پنجم هجری قمری است. منظومۀ ویس و رامین سرودۀ اوست.
صفا، ذبیح‌الله (1378-1290 ﻫ ش) پژوهشگر، نویسنده، مترجم و استاد ممتاز دانشگاه تهران است. کتابهای تاریخ ادبیات در ایران و حماسه‌سرایی در ایران از آثار مشهور اوست.
صدری افشار، غلامحسین (1397 – 1313 ﻫ ش) فرهنگ‌نویس، مترجم و پژوهشگر ایرانی است. فرهنگ فارسی امروز و واژه‌نامۀ فنی از آثار مهم اوست.
صنعتی‌زاده، همایون (1388-1304 ﻫ ش) مترجم و پایه‌گذار موزۀ صنعتی کرمان، مؤسس چاپخانۀ اُفست و شرکت کتابهای جیبی است. همچنین از کار‌آفرینان بنام و از مدیران مبتکر و نوآور به‌شمار می‌آید.