عَدل از اصول پنجگانۀ (توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت) مذهب تشیع است. همۀ مسلمانان خداوند را عادل میدانند، اما تفسیر آنها از عدل متفاوت است. عدل واژهای عربی و در فارسی بهمعنی داد است.
عادیات نام صدمین سوره قرآن کریم است. در مدینه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد و یازده آیه دارد. عادیات جمع عادیَه است بهمعنی دوندگان یا اسبان تازنده و در این سوره بهمعنی دویدن سریع به کار رفته است. نام سوره برگرفته از نخستین آیۀ آن است.
عَبدُالعَظیم (252-173 ﻫ ق) از نوادگان امام حسن مجتبی(ع)، امام دوم شیعیان است. در ایران به شاه عبدالعظیم معروف است. عبدالعظیم حسنی و سیدالکریم از دیگر لقبهای اوست.
عَبدُالله (53-78 پیش از هجرت) پدر پیامبر اسلام، حضرت محمّد(ص) است. او آخرین فرزند عبدالمطلب، بزرگِ قبیلۀ قریش بود.
عَبدُالمُطَّلِب (درگذشت حدود 579 م) پدربزرگ پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) و رئیس قبیلۀ قریش است که پس از درگذشت پدر و مادر پیامبر، سرپرستی او را بر عهده گرفت و در هشتسالگی آن حضرت از دنیا رفت. نامش عامر بن (پسرِ) هاشم بود و عبدالمطلب لقب اوست.
صحیفۀ سجادیه مجموعهای است از دعاها و نیایشهای امام زینالعابدین(ع) (94 – 38 ﻫ ق)، چهارمین امام شیعیان. صحیفه واژهای عربی است بهمعنای قسمتی از پوست یا کاغذی که چیزی بر آن مینویسند. چون دعاها را روی پوست یا کاغذ مینوشتند به این سبب آنها را صحیفه، که همریشه با صفحه است، نامیدهاند.