نگاه کنید به غزالی، ابوحامد
اَحکامِ پنج‌گانۀ شرعی پنج حکم است که هر مسلمان که به سن بلوغ شرعی رسیده باشد در هر یک از کارهای خود با یکی از آنها روبه‌رو می‌شود. این پنج حکم عبارت‌اند از: وُجوب، حُرمَت، اِستِحباب، کِراهَت و اِباحه.
اِحیا (شبِ احیا) به هر‌یک از شبهای نوزدهم، بیست‌و‌یکم و بیست‌و‌سوم ماه رمضان گفته می‌شود که شیعیان مراسم مذهبی خاصی در آن شبها برگزار می‌کنند. احیا واژه‌ای عربی و یکی از معناهای آن شب زنده‌داری کردن است. شیعیان در شبهای احیا، تا سحر بیدار می‌مانند و قرآن، نماز و دعا می‌خوانند و این مراسم را احیا گرفتن می‌نامند. از خداوند آمرزش می‌طلبند و آرزو می‌کنند که حاجتهای آنان را برآوَرَد. شیعیان عقیده دارند که به احتمال زیاد یکی از این سه شب، به‌ویژه شب بیست‌و‌سوم، شبِ قَدر است. شب قدر، یا لَیلَة القَدر، همان‌طور که در سورۀ قدر آمده، شبی است که قرآن در آن نازل شده است.
اُحُد، غَزوه یکی از جنگهای پیامبر اسلام با مشرکان قُرَیش است که در سال سوم هجری قمری، در دامنۀ کوه اُحُد (در شمال مدینه) روی داد. به‌همین‌سبب آن را غزوۀ اُحُد (جنگ اُحُد) نامیده‌اند.
اَحزاب نام سی‌‌وسومین سورۀ قرآن است که در مَدینه بر پیامبر اسلام نازل شد و 73 آیه دارد. در این سوره، از احزاب، یعنی گروههای کافران، سخن رفته است که در غزوۀ خَندَق (غزوۀ احزاب) با هم متحد شدند و به جنگ پیامبر اسلام و مسلمانان آمدند، به‌همین سبب این سوره را احزاب نامیده‌اند.
اَحقاف نام چهل‌و‌ششمین سورۀ قرآن است که در مکّه بر پیامبر اسلام نازل شد و 35 آیه دارد. کلمۀ احقاف،که در زبان عربی به‌معنی توده‌های شن و ریگ است، نام ریگزاری بوده است در جنوب شبه‌جزیرۀ عربستان که قوم عاد در آنجا می‌زیستند. چون در آیۀ بیست‌و‌یکم این سوره از هود، پیامبر قوم عاد، سخن رفته است که به قوم خود در احقاف پند داد، این سوره را احقاف نامیده‌اند.