اَبوطالِب عموی پیامبر اسلام(ص) و پدر امام علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) است. پدرش، عَبدُالمُطَّلِب، جَدِّ پیامبر اسلام و از بزرگان قبیلۀ قُرَیش بود. نام او عِمران یا عَبدِمَناف بوده است، اما چون نام پسر بزرگش طالب بود، او را اَبوطالِب خوانده‌اند.

اَبوبَکر (13 ھ ق-50 پیش از هجرت) از صحابه و یاران مشهور پیامبر اسلام و یکی از سه خلیفه‌ای است که پیش از حضرت علی‌بن ابی‌طالب(ع) به خلافت رسید. مادرش سَلمىٰ و پدرش اَبوقُحافَه از قبیلۀ قُریَش بودند. او را اَبوبَکرِ عَتیق و ابوبکر صِدّیق نیز نامیده‌اند.

اَبوجَهل بازرگان عرب و از بزرگان قبیلۀ قُرَیش بود. در مَکّه به‌دنیا آمد. نامش عَمرو و نام پدرش هِشام بود. هنگامی که حضرت محمّد(ص) به پیامبری برگزیده شد، عمرو رهبری بَنی مَخزوم، از خاندانهای قبیلۀ قریش، را بر عهده داشت. گفته‌اند که بسیار زیرک بود و به‌همین‌سبب اَبوالحِکَم (پدر دانشها) خوانده می‌شد. اما مسلمانان، به‌سبب دشمنی او با پیامبر اسلام، او را اَبوجَهل (پدر نادانی) نامیدند.

اَبوذَر از صَحابه و یاران مشهور پیامبر اسلام(ص) است. چون از قبیلۀ غِفار، یکی از قبیله‌های عرب، بود به‌نام اَبوذَر غِفاری شهرت دارد. او چهارمین یا پنجمین کسی است که مسلمان شد و پیش از اسلام نیز به خدای یکتا اعتقاد داشت.

اَبوالفَضل فرزند امام علی بن ابی‌طالب(ع) است. نامش عباس و مادرش اُمُّ البَنین بود.

نگاه کنید به قرآن