کاکتوس

کاکتوس گیاهی است بوته‌ای یا درختی و بومی منطقه‌های گرم و خشک امریکا. تاکنون بیش از 2000 گونه از این گیاه در جهان شناسایی شده است. اگرچه بیشترشان در نواحی گرم‌ و خشک مکزیک و ایالات متحد امریکا پرورش داده می‌شود، اما برخی از گونه‌ها با شرایط اقلیمی کوهستانی و جنگلهای بارانی، حتی با آب‌وهوای آلاسکا و نزدیک به قطب جنوب سازگار شده است. برخی گونه‌های کاکتوس را از دیرباز به ایران وارد کرده و به‌عنوان گیاه زینتی پرورش داده‌اند.

کاکایی

کاکایی پرنده‌ای است دریایی از راستۀ سَلیم‌سانان و خانوادۀ کاکاییها که در ساحل دریاها، اقیانوسها، دریاچه‌ها و تالابهایِ سراسر جهان زندگی می‌کند. تاکنون حدود 40 گونه کاکایی در جهان شناخته شده است که در ایران 15 گونه از آنها دیده می‌شود.

کاج

کاج درختی است سوزنی‌برگ، همیشه‌سبز و بومی منطقه‌های معتدل نیم‌کرۀ شمالی که خیلی کم به‌صورت درختچه هم دیده می‌شود. تاکنون بیش از 100 گونه از این درخت شناسایی شده است که در سراسر جهان انتشار دارد. از دیرباز، گونه‌های متعددی از این درخت مانند کاج چتری، کاج سیاه، کاج دریایی و کاجهایی که با نام کاج ایرانی (کاج تهران) و کاج کاشفی معروف شده، برای جنگل‌کاری و ایجاد فضای سبز به ایران آورده شده است. از چوب کاج اَلوار تهیه می‌کنند، ازاین‌رو اهمیت اقتصادی دارد. بسیاری از گونه‌های این درخت نیز زینتی است و برخی را برای ایجاد جنگل‌ در منطقه‌های وسیع می‌کارند.

کتان

کتان گیاهی است علفی و یا بوته‌ای، یک‌ساله یا پایا (چندساله). تاکنون، حدود 230 گونه از این گیاه در جهان شناسایی شده که معروف‌ترین آنها کتان معمولی است. این گونه به‌سبب داشتن الیاف و دانه‌های خوراکی اهمیت اقتصادی دارد و در منطقه‌های معتدل جهان پرورش داده می‌شود. در ایران، بیش از 20 گونه کتان در بسیاری از نقاط کشور دیده می‌شود.

کتیرا

کَتیرا صمغ یا شیرابه‌ای چسبناک است که از ساقۀ برخی از گونه‌های گیاه گَوَن تراوش می‌کند. گونهای تولیدکنندۀ کتیرا درختچه‌هایی هستند که بیشتر در منطقه‌های گرم و زمینهای خشک و بایر و کوهستانی آسیای صغیر (بخشی از ترکیۀ کنونی)، ایران و سوریه می‌رویند.

کَرچَک

کَرچَک گیاهی است یک‌ساله و پایا (چندساله) و احتمالاً بومی افریقا. این گیاه تنها یک گونه و شمار زیادی رقم دارد و در بیشتر منطقه‌های گرمسیری جهان، به‌ویژه در برزیل و هندوستان، برای استفاده از دانه‌های روغنی آن کاشته می‌شود. این گیاه در بسیاری از نواحی ایران مانند خراسان، خوزستان، بلوچستان و جنوب ایران کاشته می‌شود.