کَپور از ماهیان استخوانی و از خانوادۀ کپورماهیان است که در آبهای شیرین و لب‌شورِ (کمی شور) مناطق معتدل و استوایی در مَصَب رود‌ها، تالابها، آبگیرها، دریاچه‌های آب شیرین و رودهایی که مقدار زیادی گیاهان آبزی دارند، زندگی می‌کند. این ماهی بومی آسیاست که به اروپا و امریکای شمالی و دیگر نقاط جهان راه یافته است. در آبهای ایران چهار گونه ماهی کپور یافت می‌شود. یک گونۀ آن کپور معمولی است که بومی ایران است و در سراسر سواحل دریای خزر و تالاب انزلی و آبگیرهای طبیعی و رودهای تَجَن، گرگان‌رود و رودهای شرق، مرکز و غرب ایران پراکنده‌اند. در استخرهای پرورش ماهی نیز به تولید کپور می‌پردازند.
کاسنی گیاهی است علفی، پایا (چندساله)، خودرو و بومی اروپا که امروزه در بیشتر منطقه‌های جهان در کنار جاده‌ها و مکانهای بایر می‌روید. ۲ گونه کاسنی در بیشتر منطقه‌های ایران یافت می‌شود. کاسنی معمولی شناخته‌شده‌ترین گونۀ این گیاه است که در ایران هم وجود دارد.
کاروان‌کُش درختچه‌ای است که در سرزمینهای خشک و نیمه‌بیابانی مرکز و غرب آسیا تا جنوب روسیه می‌روید. این گیاه در ایران 4 گونه دارد که در نواحی خشک و نیمه‌خشک کشور می‌روید.
کاراکال پستانداری است گوشت‌خوار از خانوادۀ گربه‌سانان که در بیابانها، استپها، جلگه‌ها و درخت‌زارهای کوهستانی آسیای مرکزی، خاورمیانه و بخشهایی از افریقا زندگی می‌کند. در بسیاری از مناطق ایران به‌ویژه بیابانهای مرکزی نیز پراکندگی دارد.
کاکوتی گیاهی است علفی، خودرو، یک‌ساله یا پایا (چندساله) و معطر که در منطقه‌های مدیترانه‌ای می‌روید. ۴ گونه کاکوتی در ایران می‌روید که در بیشتر مناطق کشور دیده می‌شود.
کافور درختی است همیشه‌سبز و معطر که بیشتر در چین، ژاپن و تایوان می‌روید و در منطقه‌های گرمسیر آسیا نیز پراکنده است. بیش از پنجاه سال پیش، پایه‌هایی از این درخت را به ایران وارد کردند و در مؤسسۀ کشاورزی لاهیجان و باغ اکولوژی نوشهر کاشتند. عربها نخستین قومی بودند که در قرن ششم میلادی، از مادۀ کافور استفاده‌های گوناگون می‌کردند.