کوله خاس بوته یا درختچه‌ای همیشه‌سبز و بومی آسیا و اروپاست. این گیاه در ایران تنها یک گونه دارد که در جنگلهای هیرکانی شمال کشور می‌روید.
کوکا درختچه‌ای است همیشه‌سبز و بومی غرب امریکای جنوبی، به‌ویژه پرو و بولیوی. امروزه، این گیاه در آسیای جنوب شرقی، افریقا و سایر منطقه‌های گرمسیر جهان نیز کاشته می‌شود.
کوکَب گیاهی زینتی، پایا (چندساله) و بومی مکزیک و امریکای مرکزی است. تاکنون در جهان، حدود 40 گونه از این گیاه شناسایی شده است که در بیشتر منطقه‌های معتدل کاشته می‌شوند. چند رقم کوکب در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار به ایران وارد شده است. کوکب را برای گلهای زیبا و بادوام آن در باغچه‌ها و پارکها می‌کارند.
کود موادی است که برای حاصلخیزی و ایجاد تعادل در مقدار عنصرها و املاح خاک کشاورزی به آن می‌افزایند. در خاک کشاورزی دو گروه عنصر ضروری برای گیاه وجود دارد که بسته به مقدار آنها عنصرهای پُرمصرف و عنصرهای کم‌مصرف نامیده می‌شوند. نیتروژن، پتاسیم و فسفر از مهم‌ترین عنصرهای پرمصرف‌اند و آهن، روی، مس و منگنز از عنصرهای کم‌مصرف. وقتی از میزان عنصرهای پرمصرف خاک براثر عواملی مانند کشت‌وکار متناوب و فرسایش خاک کاسته شود، و نیز برای بهبود بافت خاک به آن کود می‌دهند. کودها را براساس منبع تهیۀ آنها به کودهای آلی یا طبیعی و کودهای شیمیایی یا معدنی تقسیم می‌کنند.
کَنَف گیاهی است یک‌ساله که در افریقا خودرو است و در هند، پاکستان، بنگلادش، نِپال، بوتان، میانمار، چین و تایلند کشت می‌شود. در ایران، کنف را در کرانۀ دریای خزر، از رشت تا ساری، می‌کارند. گیاه کنف را برای استفاده از الیافش پرورش می‌دهند. این گیاه که از 3000 سال پیش در مصر کاشته می‌شد تا اوایل قرن بیستم میلادی، در اروپا شناخته نبود.
کُنجد گیاهی است علفی، یک‌ساله و احتمالاً بومی هندوستان و شرق افریقا که امروزه در منطقه‌های گرمسیری جهان کاشته می‌شود. تاکنون در جهان، شمار زیادی از رقمهای این گیاه شناسایی شده است. این گیاه در ایران یک گونه دارد که در برخی منطقه‌های کشور کشت می‌شود. کنجد به‌سبب دانه‌های روغنی‌اش اهمیت اقتصادی دارد.