گیلگَمِش مشهورترین پهلوان و پادشاه اسطوره‌ای تمدن سومر (3000 سال پیش از میلاد) در بین‌النهرین است. منظومۀ حماسی گیلگمش شرح سفر پرماجرای این پادشاه است که می‌خواست جاودانه بماند.
گوگول، نیکلای واسیلیویچ (Nikolay Vasilyevich Gogol، 1852-1809 م) نویسندۀ رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و از بنیان‌گذاران ادبیات رئالیستی (واقع‌گرا) روسیه است. بیشتر آثار او طنزآمیز است. بازرس، یکی از نمایشنامه‌های مشهور او، بارها در ایران اجرا شده است.
گورکی، ماکسیم Maksim Gorky)، ۱۹۳۶-۱۸۶۸ م) نام ادبی اَلکسی ماکسیموویچ پشکوف، نویسندۀ روس و از پیشگامان مکتب رئالیسم سوسیالیستی است (پیروان این مکتب واقعیت‌گرا و ترویج‌دهندۀ اندیشۀ عدالت اجتماعی و رفاه عمومی هستند). رمان مادر گورکی شهرت جهانی دارد.
گوته، یوهان ولفگانگ فون (Johann Wolfgang Von Goethe، 1749-1832 م) شاعر، نویسنده، دانشمند، نمایشنامه‌نویس و از تأثیرگذارترین نویسندگان تاریخ ادبیات آلمان و اروپا است. دیوان غربی‌ـ شرقی او که بیشتر در آن از نمادها و عناصر ادبیات شرقی و ایرانی الهام گرفته شده است، و نمایشنامۀ منظوم فاوست از آثار مشهور اوست.
گرین، هنری گراهام (Graham Greene Henry، 1991-1904م) نویسندۀ انگلیسی است. او با الهام از رویدادهای سیاسی و اجتماعی قرن بیستم میلادی آثاری ماندگار خلق کرد.
گراس، گونتر ویلهلم (Günter Wilhelm Grass، 2015-1927 م) نویسنده، نمایشنامه‌نویس، شاعر و فعال سیاسی آلمانی است. رمان طبل حلبی از آثار مشهور اوست. گراس در سال 1999 م، برندۀ جایزۀ ادبی نوبل شد.